Wyrok NSA z dnia 8 czerwca 1983 r., sygn. I SA 355/83
Użyte w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./ określenie "okoliczności, za które właściciel lub wieczysty użytkownik odpowiedzialności nie ponosi" należy rozumieć jako stan, w którym osoby te - przy dołożeniu należytej staranności - nie miały warunków do przystąpienia do zabudowy działki i jej zakończenia w obowiązujących je terminach. W takim wypadku organ administracji państwowej ma obowiązek przedłużenia tych terminów na wniosek strony, na co wskazuje zastosowanie zwrotu "terminy podlegają przedłużeniu".
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Stanisławy S. na decyzję Wojewody Radomskiego z dnia 13 stycznia 1983 r. w przedmiocie odmowy przedłużenia terminów zabudowy działki budowlanej i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta R. z dnia 10 grudnia 1982 r., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody Radomskiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
