Jakie są zasady sumowania okresów ubezpieczenia w Państwach Członkowskich UE przy ustalaniu prawa i wysokości emerytury z ZUS (cz. II)
W Unii Europejskiej obowiązuje mechanizm sumowania okresów ubezpieczenia przebytych w państwach UE. Dzięki temu osoby migrujące zarobkowo między Państwami Członkowskimi mogą zarówno wypracować staż niezbędny do nabycia uprawnień emerytalnych, jak i otrzymać emeryturę w wysokości ustalonej z uwzględnieniem okresów prac poza własnym państwem.
W poprzednim numerze MP przedstawiliśmy zasady sumowania okresów ubezpieczenia lub zamieszkania w Państwach Członkowskich UE przebytych przez osoby ubiegające się o emeryturę z ZUS, stosowane przy ustalaniu prawa do tej emerytury. Poniżej prezentujemy sposób obliczania wysokości emerytury z ZUS osobom posiadającym, oprócz polskich okresów ubezpieczenia, również okresy zagraniczne przebyte w Państwach Członkowskich UE.
Jeżeli polski okres ubezpieczenia nie jest wystarczający do przyznania zainteresowanej osobie emerytury z ZUS, wówczas uwzględnia się również okresy ubezpieczenia przebyte przez zainteresowanego w innych Państwach Członkowskich UE. Uwzględnia się także okresy zamieszkania w tych Państwach Członkowskich, w których uprawnienia emerytalne są uzależnione od zamieszkiwania na jego terytorium. Regulacje te są również stosowane przez ZUS od 1 maja 2004 r., czyli od daty przystąpienia Polski do UE.
Emerytura z ZUS, przyznana na podstawie zsumowanych polskich i zagranicznych okresów ubezpieczenia, jest obliczana w szczególny sposób:
• najpierw jest obliczana wysokość emerytury, jaka przysługiwałaby zainteresowanemu, gdyby wszystkie uwzględnione okresy ubezpieczenia lub zamieszkania zostały przebyte w Polsce; jest to tzw. teoretyczna kwota świadczenia;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Masz już konto? Zaloguj się
