Czy każdy płatnik może ubiegać się o ulgi w spłacie zaległych składek?
Rezultatem nabycia przez Polskę statusu członka Unii Europejskiej jest wprowadzenie regulacji udzielania płatnikom składek ulg według zasad dostosowanych do wymagań Unii. Ulgi te mogą być udzielane w formie odroczenia terminu płatności składek, rozłożenia ich na raty bądź umorzenia zaległych należności wobec ZUS. Przyznanie płatnikowi takiej ulgi stanowi pomoc publiczną, ponieważ zyskuje on określone korzyści finansowe.
Wszelkie plany przyznania przedsiębiorstwom pomocy publicznej państwo musi zgłaszać Komisji Europejskiej (KE). Pomoc ta może być realizowana dopiero po wydaniu pozytywnej opinii przez Komisję.
Również ZUS w określonych sytuacjach w razie wniosku o odroczenie terminu płatności, rozłożenie na raty bądź umorzenie należności z tytułu składek musi stosować się do procedury udzielania pomocy publicznej po uzyskaniu pozytywnej opinii KE. Do czasu jej wydania płatnik nie może formalnie przystąpić do realizacji ulgi, mimo zgodnej woli swojej i ZUS. Uproszczony tryb postępowania, pomijający postępowanie przed KE (tzw. notyfikację), dotyczy tylko udzielenia tzw. pomocy de minimis bądź ulgi, którą można uznać za optymalizację poboru należności.
Podobno nie każde rozłożenie na raty składek jest pomocą publiczną. Czy w takiej sytuacji wniosek o udzielenie pomocy musi być rozpatrywany przez Komisję Europejską?
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Masz już konto? Zaloguj się