Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2025 r., sygn. I GSK 1030/25
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Salachna Sędzia NSA Michał Kowalski Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2025 r. sygn. akt VIII SA/Wa 148/25 w sprawie ze skargi M. T. na postanowienie Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2025 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 9 kwietnia 2025 r., VIII SA/Wa 148/25 po rozpoznaniu skargi [...] na postanowienie Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 2 stycznia 2025 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym - uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Radomiu z 12 czerwca 2024 r. nr [...]
[...] (dalej: "skarżący kasacyjnie") wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku domagając się jego uchylenia w całości i zasądzenia zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Po uprzednim wezwaniu WSA w Warszawie, skarżący kasacyjnie pismem z 16 czerwca 2025 r., zrzekł się przeprowadzenia rozprawy.
I. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono:
I. naruszenie przepisów postępowania, które to naruszenie ma istotny wpływ na wynik sprawy - art. 174 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej "p.p.s.a.") tj.: art. 134 § 1 i 2 p.p.s.a. oraz art. 141 § 4 p.p.s.a. w związku z art. 61 oraz art. 59 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w brzmieniu obowiązującym do dnia 19 lutego 2021 r., dalej "u.p.e.a." poprzez:
- nierozpoznanie sprawy w jej granicach, niedokonanie oceny dopuszczalności i zgodności z prawem wystawienia w latach 2018 - 2019 drugich, nowych tytułów wykonawczych na należności objęte tytułami wykonawczymi wystawionymi w latach 2009-2013, wszczęcia na ich podstawie kolejnego postępowania egzekucyjnego i uznania braku podstaw do umorzenia postępowania, oraz brak uzasadnienia dopuszczalności wystawienia nowych tytułów wykonawczych i prowadzenia na ich podstawie skutecznej egzekucji, spełnienia przesłanki wszczęcia wobec skarżącego w 2019 r. ponownej egzekucji tj. ujawnienia źródeł dochodu skarżącego przewyższającego kwotę wydatków egzekucyjnych albowiem Sąd I Instancji w uzasadnieniu wyroku jedynie przedstawił stan prawny przed i po wejściu w życie ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1553), a w szczególności nie odniósł się do przywołanego w skardze wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 2023 r., sygn. akt: I GSK 1312/22 co do niedopuszczalności wystawienia nowych tytułów wykonawczych, podczas gdy:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
