Wyrok NSA z dnia 25 listopada 2025 r., sygn. III FSK 549/24
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Woźniak, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant Konrad Halota, po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2025 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu i A. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 grudnia 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 509/23 w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 12 kwietnia 2023 r., nr 0201-IEW2.4120.17.2022.AR/2023 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, 2) oddala skargę kasacyjną A. M. 3) zasądza od A. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 730 (słownie: siedemset trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 grudnia 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 509/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej: "WSA", "Sąd I instancji") uwzględnił skargę A. M. (dalej: "Skarżący", "Strona") uchylając decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: "Dyrektor", "DIAS", "Organ") z dnia 12 kwietnia 2023 r. w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej Skarżącego jako członka zarządu za zaległości I.sp. z o.o. (dalej: "spółka") z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2016 r. wraz z odsetkami za zwłokę oraz z tytułu odsetek od niezapłaconej w terminie zaliczki za IV kwartał 2016 r. oraz zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego.
Z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynika, że podstawą uchylenia powyższej decyzji był niedostatecznie wyjaśniony stan faktyczny sprawy. W ocenie WSA, organy nie ustaliły w sposób prawidłowy momentu, w którym powinno nastąpić ogłoszenie upadłości. Sąd ten stanął bowiem na stanowisku, że stan niewypłacalności wiąże się z wielością wierzycieli, a zatem najpierw należy ustalić stan zalegania przez dłużnika-przedsiębiorcę z zapłatą co najmniej dwóch wymagalnych zobowiązań pieniężnych wobec różnych wierzycieli. Sąd I instancji uznał także, że zaległości w kwocie 50 zł i 47 zł są dla celów ogłoszenia upadłości zaległościami pomijalnymi. Zauważył, że jeżeli uwzględniać te kwoty zadłużeń podatkowych, które można nazwać kwotami znaczącymi, to termin ogłoszenia upadłości wypadałby już po złożeniu przez Skarżącego rezygnacji z pełnienia funkcji członka zarządu spółki. Sąd ten miał nadto zastrzeżenia, że organy w ogóle nie rozpatrywały kwestii utraty zdolności wykonywania przez spółkę wymagalnych zobowiązań w kontekście trzymiesięcznego terminu wskazanego w art. 11 ust. 1a) ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2015 r., poz. 233 ze zm.; dalej: "u.p.u."). Nie budziło natomiast wątpliwości tego Sądu ani to, że Skarżący pełnił funkcję członka zarządu spółki w czasie, kiedy upływał termin płatności należności, ani to, że egzekucja z majątku spółki była nieskuteczna.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
