Postanowienie SN z dnia 13 listopada 2025 r., sygn. III KO 172/25

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Paweł Kołodziejski

w sprawie T. J. i in.

oskarżonych o przestępstwa z art. 228 § 3 k.k. i in.,

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 13 listopada 2025 r.,

wniosku Sądu Okręgowego w Przemyślu

zawartego w postanowieniu z dnia 22 października 2025 r., sygn. akt II Ka 222/25,

o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości,

na podstawie art. 37 § 1 k.p.k. a contrario,

p o s t a n o w i ł:

nie uwzględnić wniosku.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Przemyślu postanowieniem z dnia 22 października 2025 r. zwrócił się do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy o sygn. akt II Ka 222/25, dotyczącej rozpoznania apelacji obrońców oskarżonych T.J. i R.N. od wyroku Sądu Rejonowego w Przemyślu z dnia 2 października 2019 r., sygn. akt II K 746/17, innemu sądowi równorzędnemu, z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości. Motywując swoje wystąpienie wskazał, że aktualnie nie ma możliwości utworzenia składu orzekającego złożonego wyłącznie z trzech sędziów specjalizujących się w prawie karnym. W związku z tym zachodzi konieczność „dolosowania” jednego sędziego orzekającego na co dzień w innym wydziale. W ocenie wnioskującego, sędziowie Sądu Okręgowego w Przemyślu orzekający od wielu lat w sprawach z zakresu prawa cywilnego oraz prawa pracy i ubezpieczeń społecznych nie posiadają odpowiednich kwalifikacji do rozpoznania sprawy o tak zawiłym i skomplikowanym charakterze. Nadto sąd występujący z inicjatywą wskazał, że o ile dwóch pozostałych sędziów przydzielonych do sprawy w oparciu o System Losowego Przydziału Spraw od wielu lat orzeka w wydziale karnym i tym samym spełnia odpowiednie kryteria merytoryczne, to jednak mogą być wobec nich wysuwane zarzuty co do braku bezstronności i niezawisłości uwagi na fakt, iż zostali oni powołani na urząd sędziego Sądu Okręgowego w Przemyślu na mocy uchwały Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw. Zwłaszcza, że właśnie z tego powodu przedmiotowa sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania przez Sąd Najwyższy, który postanowieniem w sprawie o sygn. akt III KK 281/24 uchylił wcześniejsze orzeczenie tego sądu, wskazując na zaistnienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej określonej w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się