Postanowienie SN z dnia 23 października 2025 r., sygn. III USK 202/25
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z odwołania R.K.
od decyzji Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Wielkopolskim
o ustalenie stopnia niepełnosprawności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 23 października 2025 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu
z dnia 20 grudnia 2024 r., sygn. akt VIII Ua 39/24,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Poznaniu na rzecz radcy prawnej A.H. kwotę 270 (dwieście siedemdziesiąt) złotych, powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej odwołującej się w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Poznaniu wyrokiem z dnia 20 grudnia 2024 r. oddalił apelację odwołującej się R.K. od wyroku Sądu Rejonowego w Poznań - Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 24 czerwca 2024 r., którym zmieniono zaskarżone przez odwołującą się orzeczenie Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Wielkopolskim z dnia 29 sierpnia 2018 r. i poprzedzające je orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Poznaniu z dnia 5 czerwca 2018 r. o tyle, że zaliczono odwołującą się do osób niepełnosprawnych w stopniu lekkim na stałe, ze wskazaniami dotyczącymi odpowiedniego zatrudnienia - praca lekka, bez długotrwałego stania lub długotrwałego chodzenia i oddalono odwołanie w pozostałym zakresie.
Sąd Okręgowy w całości podzielił ocenę Sądu Rejonowego co do opinii wydanych przez powołanych w sprawie biegłych o specjalizacjach odpowiadającym schorzeniom rozpoznanym u odwołującej się, którzy zgodnie orzekli, że schorzenia te skutkują niepełnosprawnością jedynie w stopniu lekkim (symbol 05-R). Zarzucane w apelacji błędne zacytowanie przez Sąd Rejonowy treści art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2025 r. poz. 913 ze zm., dalej jako ustawa o rehabilitacji zawodowej), polegające na użyciu spójnika „albo” zamiast „lub”, nie ma zaś żadnego znaczenia dla prawidłowości wydanego orzeczenia, skoro Sąd Rejonowy prawidłowo odkodował normę prawną z tego przepisu. Skarżąca nie spełnia bowiem wymienionych w art. 4 ust. 2 tej ustawy przesłanek umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, a zawarte w opinii biegłego ortopedy stwierdzenie, że „wskazana jest pomoc innej osoby przy niektórych cięższych pracach domowych” nie może być uznane za potrzebę korzystania przez nią z czasowej lub częściowej pomocy w pełnieniu ról społecznych, o czym mowa § 30 i w § 29 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2021 r., poz. 857, dalej jako rozporządzenie z dnia 15 lipca 2003 r.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
