Postanowienie SN z dnia 30 czerwca 2025 r., sygn. I CSK 783/24
30 czerwca 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Monika Koba
na posiedzeniu niejawnym 30 czerwca 2025 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa K.L. i L.K.
przeciwko Bank w W.
o zapłatę i ustalenie,
na skutek skargi kasacyjnej Bank w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
z 26 października 2023 r., V ACa 1327/22,
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
[A.T.]
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 4 lipca 2022 r. Sąd Okręgowy w Gdańsku w sprawie z powództwa K.L. i L.K. przeciwko Bank spółce akcyjnej w W. o zapłatę i ustalenie, ustalił, że stosunek prawny wynikający z umowy o kredyt hipoteczny zawartej 10 września 2008 r. pomiędzy K.K. (obecnie L.) i L.K. a Bank z siedzibą w W. (obecnie Bank z siedzibą w W.) nie istnieje z uwagi na nieważność umowy; zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 70 526,37 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 7 kwietnia 2021 r. do dnia zapłaty; zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 70 526,36 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 7 kwietnia 2021 r. do dnia zapłaty; oddalił powództwo w pozostałym zakresie i orzekł o kosztach procesu.
Wyrokiem z 26 października 2023 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku oddalił apelację pozwanego od tego rozstrzygnięcia i orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.
Orzeczenie to zostało zaskarżone skargą kasacyjną przez pozwanego. Skarżący we wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania powołał się na przesłanki z art. 3989 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c.
Jego zdaniem w sprawie występują istotne zagadnienia prawne związane z wykładnią art. 385¹ § 1 zd. 2 k.c. w zw. z art. 4 ust. 2 Dyrektywy 93/13 z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (dalej: „Dyrektywa”) oraz art. 3852 § 2 k.c. w zw. z motywem 21 tej Dyrektywy, sprowadzające się do odpowiedzi na pytanie:
1.„Czy w przypadku uznania w wyniku kontroli incydentalnej obecnych w umowie o kredyt indeksowany klauzul spreadowych nieokreślających głównego przedmiotu umowy, za niedozwolone (nieuczciwe) warunki umowne, prawidłowym jest uznanie umowy za nieważną w całości, skoro klauzule ryzyka walutowego określające – zgodnie z jednolitym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) – główny przedmiot tej umowy, nie stanowią niedozwolonych (nieuczciwych) warunków umownych?”;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
