Postanowienie SN z dnia 24 czerwca 2025 r., sygn. III USK 35/25

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek

w sprawie z odwołania A.S. i A. sp. z o.o.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Warszawie
‎o wysokość podstawy wymiaru składek,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 24 czerwca 2025 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się A.S. od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu
‎z dnia 12 sierpnia 2024 r., sygn. akt III AUa 499/24,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. oddala wniosek pozwanego o zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, wyrokiem z dnia 12 sierpnia 2024 r., oddalił apelację A.S. i A. sp. z o.o. w P. od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2024 r., oddalającego jego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, I Oddział w Warszawie z dnia
‎z 13 maja 2022 r., stwierdzającej, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe, chorobowe A.S. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w A. sp. z o.o. stanowi od 1 czerwca 2021 r. kwota 2.240,00 zł.

W sprawie ustalono, że odwołujący się ponad kilkanaście lat pobierał wysokie wynagrodzenie od spółki z tytułu pełnienia funkcji prezesa zarządu, a składki na ubezpieczenia społeczne odprowadzane były od znacznie niższych kwot ustalanych z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. Odwołujący się był zatrudniony w spółce na stanowisku dyrektora zarządzającego, a jego wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę w latach 2011-2021 nie przekraczało minimalnego wynagrodzenia za pracę. W ocenie Sądu Apelacyjnego, materiał zgromadzony w sprawie wskazywał, że określona przez strony wysokość wynagrodzenia za pracę ubezpieczonego w aneksie do umowy o pracę‎z 1 czerwca 2021 r. w kwocie 14.200 zł brutto miesięcznie została ustalona ponad granicę płacy słusznej, sprawiedliwej i jako taka jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Ponadto ubezpieczony nie wskazał na okoliczności, które w czerwcu 2021 r. uzasadniałyby kilkukrotne podwyższenie wynagrodzenia. Odwołujący się i płatnik składek uzasadniali zmianę warunków płacy zwiększeniem obowiązków, jednakże nie przedstawiono jakichkolwiek dowodów na poparcie tego stanowiska. Sąd odwoławczy podniósł również, że podwyższenie wynagrodzenia odwołującego się miało miejsce w okresie pandemii Covid-19, gdy większość firm zmagała się z problemami finansowymi. Również sytuacja finansowa płatnika składek była w owym czasie zła, o czym świadczy zawarty z organem rentowym (w dniu 20 maja 2021 r.) układ ratalny o rozłożenie na raty składek, a także generowanie przez Spółkę (w 2020 i 2021 r.) znacznych strat. Ostatecznie Sąd Apelacyjny zwrócił uwagę, że ubezpieczony po miesiącu od podpisania przez strony spornego aneksu, stał się długotrwale - na okres blisko roku - niezdolny do pracy.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się