Postanowienie SN z dnia 17 czerwca 2025 r., sygn. I USK 80/25
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z odwołania G. P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Rybniku
o prawo do górniczej emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 czerwca 2025 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
z dnia 23 października 2024 r., sygn. akt III AUa 1339/24,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z dnia 23 października 2024 r. oddalił apelację ubezpieczonego G.P. od wyroku Sądu Okręgowego w Rybniku z dnia 14 maja 2024 r. oddalającego odwołanie ubezpieczonego od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Rybniku z dnia 7 grudnia 2023 r. odmawiającej ubezpieczonemu prawa do emerytury górniczej w związku z osiągnięciem wieku 55 lat, o której mowa w art. 50a ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2024 r., poz. 1631 ze zm., dalej jako ustawa emerytalna).
W ocenie Sądów obu instancji ubezpieczonemu, który nabył prawo do emerytury górniczej bez względu na wiek na podstawie dawnego art. 48 ustawy emerytalnej (obecnie art. 50e), a następnie - w związku z ukończeniem 50 lat - do emerytury górniczej na podstawie art. 50a ust. 2 tej ustawy (począwszy od dnia 1 marca 2011 r.), nie przysługuje prawo do kolejnej emerytury górniczej w związku z osiągnięciem wieku 55 lat, o której mowa w art. 50a ust. 1 ustawy emerytalnej.
Niewątpliwie ubezpieczony po nabyciu prawa do górniczej emerytury ze względu na wiek i posiadany staż pracy górniczej podlegał nadal ubezpieczeniom społecznym przez okres ponad 30 miesięcy, liczony do daty zgłoszenia ponownie wniosku o przyznanie górniczej emerytury z uwagi na uzyskany wiek 55 lat i posiadany wcześniej wymagany w art. 50a ust. 1 ustawy emerytalnej okres pracy górniczej i równorzędnej. Niemniej jednak emerytura górnicza z art. 50a tej ustawy, przysługująca ze względu na wiek (określony w ust. 1 i 2 tego przepisu na odpowiednio 55 i 50 lat) oraz staż pracy górniczej (odpowiednio 10 i 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1 tej ustawy), nie dotyczy dwóch różnych świadczeń emerytalnych. Wobec tego osoba, która z chwilą ukończenia 50-go roku życia nabyła prawo do górniczej emerytury z ust. 2 art. 50a, nie uzyskuje prawa do górniczej emerytury po osiągnięciu wieku 55 lat, o którym mowa w jego ust. 1. W ramach art. 50a ustawy emerytalnej nie ma podstaw do przyjęcia, że ubezpieczony jedynie z racji osiągnięcia wieku 55 lat nabyłby prawo do górniczej emerytury w oparciu o odmiennie skonstruowane przesłanki dotyczące stażu pracy górniczej. Nabywając prawo do górniczej emerytury w wieku 50 lat ubezpieczony spełniał już bowiem wymogi stażowe z art. 50a ust. 1 pkt 2 ustawy emerytalnej. W obrębie przesłanek nabycia prawa do górniczej emerytury ze względu na wiek z art. 50a ustawy emerytalnej nie ma istotnej odmienności sprawiającej, że są to dwa odrębne świadczenia emerytalne w rozumieniu art. 95 tej ustawy, które podlegają odmiennym reżimom prawnym, co sugeruje ubezpieczony.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
