Postanowienie SN z dnia 17 czerwca 2025 r., sygn. III PSK 26/25
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Prusinowski
w sprawie z powództwa H.B.
przeciwko F. Sp z o.o. z siedzibą w Ż.
o ryczałty za noclegi w podróżach służbowych,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 czerwca 2025 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu
z dnia 13 września 2024 r., sygn. akt VIII Pa 40/24,
I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
II. zasądza od pozwanej na rzecz powoda 2.025 zł (dwa tysiące dwadzieścia pięć) z odsetkami z art. 98 § 11 k.p.c. tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Lesznie, wyrokiem z dnia 15 grudnia 2023 r., zasądził od F. sp. z o.o. z siedzibą w Ż. na rzecz powoda H.B. 55.790,71 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem ryczałtu za noclegi w podróżach służbowych. Sąd Okręgowy w Poznaniu, po rozpoznaniu apelacji pozwanej, wyrokiem z dnia 13 września 2024 r. oddalił apelację.
Sąd odwoławczy odniósł się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 listopada 2016 r., K 11/15 i wskazał, że jego skutki w zakresie rozliczania ryczałtów za noclegi zostały szczegółowo i jednolicie wyjaśnione w orzecznictwie Sądu Najwyższego. W rezultacie, mimo że Trybunał Konstytucyjny stwierdził niekonstytucyjność art. 21a ustawy o czasie pracy kierowców w związku z art. 77 § 2, 3 i 5 k.p. w związku z § 9 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju oraz w związku z § 16 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej w lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej - to nadal istnieją przesłanki pozwalające rozpoznać merytorycznie sprawę dotyczącą zwrotu należności przysługujących na pokrycie kosztów podróży służbowej kierowców. Sąd odwoławczy przypomniał, że w nowelizacji ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców, dokonanej ustawą z dnia 12 lutego 2010 roku o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 246) wprowadzono nową definicję podróży służbowej kierowcy. Skoro, więc kierowca wykonujący pracę w transporcie międzynarodowym jest w podróży służbowej, a ustawa o czasie pracy kierowców - po wyroku Trybunału Konstytucyjnego - nie zawiera regulacji płacowych związanych z taką podróżą, to posiłkowo zastosowanie mają przepisy powszechnie obowiązujące, w tym art. 77 § 1 k.p. Zgodnie z tym przepisem pracownikowi przysługują należności na pokrycie kosztów podróży służbowej. Do przepisów tych odsyła także art. 4 ustawy o czasie pracy kierowców, w myśl, którego w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy Kodeksu pracy. Co istotne z treści uzasadnienia omawianego wyroku Trybunału Konstytucyjnego nie wynika, by zanegowano samo prawo do rekompensaty - podważony został jedynie mechanizm ustalania regulacji w sposób kaskadowy. Odesłanie do przepisów powszechnie obowiązujących oznacza, że przebywającemu w podróży służbowej kierowcy transportu międzynarodowego przysługują diety, zwrot kosztów przejazdów i noclegów oraz innych wydatków.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
