Postanowienie SN z dnia 17 czerwca 2025 r., sygn. III USK 74/25
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Prusinowski
w sprawie z odwołania P.P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Jaśle
o rentę z tytułu niezdolności do pracy,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 czerwca 2025 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie
z dnia 19 listopada 2024 r., sygn. akt III AUa 703/23,
I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
II. zasądza od odwołującego się na rzecz organu rentowego 240 zł (dwieście czterdzieści) z odsetkami z art. 98 § 11 k.p.c. tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego;
III. przyznaje radcy prawnemu T.F. od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Krośnie tytułem wynagrodzenia za reprezentowanie odwołującego się w postępowaniu kasacyjnym z urzędu 240 zł (dwieście czterdzieści) podwyższone o stawkę podatku od towarów i usług.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 19 listopada 2024 r. oddalił apelację wnioskodawcy P.P. od wyroku Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 17 sierpnia 2022 r. w sprawie o rentę z tytułu niezdolności do pracy.
Decyzją z dnia 30 listopada 2022 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w Jaśle, na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2024 r., poz. 1631 ze zm., dalej jako „ustawa emerytalna”), odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na ustalenie, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy.
Sąd Okręgowy oddalił odwołanie. Ustalono, że wnioskodawca z zawodu technolog szkła, ostatnio pracował jako pracownik produkcji. Do dnia 21 października 2022 r. przebywał na świadczeniach rehabilitacyjnych. W dniu 12 września 2022 r. wystąpił z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Lekarz Orzecznik ZUS, a następnie Komisja Lekarska ZUS stwierdzili, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy. W postępowaniu sądowym na podstawie opinii biegłych z zakresu neurologii i chorób wewnętrznych Sąd pierwszej instancji ustalił, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy. W opinii z dnia 24 lutego 2023 r. biegły neurolog rozpoznał u wnioskodawcy niedomogę bólowo-ruchową kręgosłupa lędźwiowego bez zmian korzeniowych na tle choroby zwyrodnieniowo-dyskowej kręgosłupa (okres remisji), niedomogę bólową kręgosłupa szyjnego na tle zmian zwyrodnieniowych, okres remisji objawów oraz chorobę zwyrodnieniową prawego stawu kolanowego. Biegły stwierdził, że wnioskodawca jest zdolny do pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie. W okresie zaostrzeń dolegliwości wskazane jest krótkotrwałe zwolnienie z pracy oraz okresowa rehabilitacja w warunkach ambulatoryjnych. Biegły dodał, że ewentualnie wskazana jest dodatkowa opinia biegłego ortopedy ze względu na chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego. W opinii z dnia 28 marca 2023 r. biegły specjalista z zakresu chorób wewnętrznych stwierdził, że wnioskodawca cierpi na otyłość, cukrzycę typu drugiego, bez powikłań narządowych, nadciśnienie tętnicze bez cech choroby niedokrwiennej serca, dnę moczanową oraz bóle kręgosłupa i stawów. Dokonawszy analizy internistycznych schorzeń wnioskodawcy, biegły stwierdził, że schorzenia te nie czynią go niezdolnym do pracy. W uzasadnieniu opinii biegły wskazał, że wnioskodawca zgłasza występowanie kołatania serca, okresowych duszności i łatwej męczliwości bez rozpoznania choroby niedokrwiennej serca - jest pod opieką kardiologiczną. Od wielu lat występuje u niego otyłość oraz cukrzyca typu drugiego leczona farmakologicznie. Wnioskodawca wymaga stosowania odpowiedniej diety cukrzycowej, kontroli glikemii, ale nie wymaga obecnie stosowania wstrzyknięć insuliny. Odwołujący się wniósł zarzuty do opinii biegłych. Domagał się sporządzenia przez biegłego z zakresu chorób wewnętrznych opinii uzupełniającej celem udzielenia odpowiedzi na powyższe pytania. W opinii uzupełniającej, w odpowiedzi na zarzuty biegły neurolog podał, że po dokonaniu analizy załączonej dokumentacji medycznej, potwierdza, że stan zdrowia wnioskodawcy uległ poprawie po wykorzystaniu świadczeń rehabilitacyjnych. Biegły kategorycznie potwierdził, że wnioskodawca odzyskał zdolność do pracy w wykonywanym zawodzie. Ponadto biegły wyjaśnił, że odnosi się do schorzenia kręgosłupa, a nie schorzenia stawów kolanowych, co jest domeną ortopedy. Reasumując biegły stwierdził, że wnioskodawca w ocenie neurologicznej nie jest niezdolny do pracy. Z uwagi na istniejące niewątpliwie schorzenie kręgosłupa może pracować na dotychczas zajmowanym stanowisku przestrzegając BHP oraz ergonomii pracy. Biegły podtrzymał swoje stanowisko wyrażone we wcześniej wydanej opinii. W opinii uzupełniającej biegły z zakresu chorób wewnętrznych wyjaśnił, że po ponownym przeanalizowaniu schorzeń internistycznych wnioskodawcy stwierdza, że schorzenia te nie czynią go niezdolnym do pracy. Biegły podał, że od daty badania przez Lekarza Orzecznika ZUS nie nastąpiła istotna zmiana w stanie zdrowia wnioskodawcy. W ocenie Sądu pierwszej instancji opinie biegłych wraz z opiniami uzupełniającymi zasługują na podzielenie wniosków w nich zawartych. Opinie te są pełne i zawierają logiczne uzasadnienie. W opiniach uzupełniających biegli wyczerpująco odpowiedzieli na zarzuty. Biegły neurolog stanowczo podkreślił, że w aktach sprawy znajduje się orzeczenie z dnia 24 maja 2021 r. o niepełnosprawności wnioskodawcy z powodu chorób narządu ruchu, które w żaden sposób nie może wyrokować o niezdolności do pracy wnioskodawcy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
