Wyrok SN z dnia 3 czerwca 2025 r., sygn. II CSKP 816/23
3 czerwca 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Mariusz Łodko (przewodniczący)
SSN Adam Doliwa
SSN Mariusz Załucki (sprawozdawca)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 3 czerwca 2025 r. w Warszawie
skargi kasacyjnej J. G.
od wyroku Sądu Okręgowego w Rybniku
z 13 października 2021 r., II Ca 78/21,
w sprawie z powództwa J. G.
przeciwko D. P.
o zapłatę,
uchyla zaskarżony wyrok przekazując sprawę Sądowi Okręgowemu w Rybniku do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Adam Doliwa Mariusz Łodko Mariusz Załucki
UZASADNIENIE
Nakazem zapłaty z 30 lipca 2018 r. Sąd Rejonowy w Rybniku uwzględnił powództwo. Pozwany wniósł następujące zarzuty do nakazu zapłaty: brak wymaganej formy przedstawienia weksla do zapłaty; przymus i podstęp przy podpisywaniu i wręczaniu weksla; wypełnienie weksla in blanco niezgodne z zawartym porozumieniem wekslowym oraz umową pożyczki, a tym samym nieważność tego weksla; nieotrzymanie świadczenia wzajemnego za wystawiony weksel; zarzuty ze stosunku pozawekslowego, w tym wygaśnięcie roszczenia pozawekslowego; zapłaty za weksel przed otrzymaniem nakazu.
Wyrokiem z 4 listopada 2020 r. Sąd Rejonowy w Rybniku utrzymał w całości w mocy nakaz zapłaty, ustaliwszy że:
Powód i pozwany w ramach prowadzonych działalności gospodarczych i zawartych umów współpracowali jako konsorcjum przy wykonywaniu inwestycji dla O. S.A. Umowa ta została wypowiedziana pismem z 16 lipca 2018 r., wobec niezachowania przez strony jej postanowień. S. sp. z o.o., której większościowym udziałowcem był powód, zawarła umowę z O. sp. z o.o. w dniu 11 kwietnia 2018 r. na zadanie inwestycyjne dotyczące budowy i uruchomienia instalacji odolejania rozpuszczalnikowego gaczy rafinowanych wraz z instalacjami pomocniczymi dla spółki P. S.A. Inwestor O. sp. z o.o. rozwiązał umowę z S. sp. z o.o. wobec braku realizacji kolejnych etapów projektu. W związku z nieukończeniem ww. inwestycji S. sp. z o.o. zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej i straciła płynność finansową. Spółka zobowiązana była do wypłaty wynagrodzenia podwykonawcom oraz pozwanemu prowadzącemu działalności gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Usługowe Handlowe T. Powód nie przymuszał podwykonawców do zawarcia z nim umów pożyczek ani działając samodzielnie, ani w imieniu spółki S. sp. z o.o. Prezesem S. sp. z o.o. był K. P., który konsultował główne decyzje i inwestycje spółki z pozwanym J. G. 12 czerwca 2018 r. powód, występujący jako osoba prywatna, pożyczył pozwanemu, także występującym jako osoba prywatna, 60 000 zł z terminem zapłaty na 30 czerwca 2018 r., jako terminem ostatecznym. Odsetki umowne zostały zastrzeżone na wypadek niedotrzymania terminu spłaty pożyczki w wysokości 0,1 % do dnia zapłaty. Druk umowy pożyczki sporządzony był komputerowo, natomiast miejsca puste zostały własnoręcznie uzupełnione przez pozwanego. Zabezpieczeniem pożyczki miał być weksel in blanco wraz z dołączoną do niego deklaracją wekslową. Pismem z 18 czerwca 2018 r. powód skierował do pozwanego pismo wzywające go do spłaty pożyczki najpóźniej do 2 lipca 2018 r. Następnie pismem z 11 lipca 2018 r. powód raz jeszcze wezwał pozwanego do wykupu weksla i zapłaty. Pozwany pożyczał od powoda także inne kwoty niż dochodzona w prowadzonym postępowaniu, choć nie ustalono szczegółowo kiedy i na jakich zasadach.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
