Postanowienie SN z dnia 29 maja 2025 r., sygn. I CSK 1084/24

29 maja 2025 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Dariusz Dończyk

na posiedzeniu niejawnym 29 maja 2025 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa T.W.
‎przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
‎o ustalenie i zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Banku spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
‎z 16 listopada 2023 r., I ACa 152/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2.obciąża pozwaną kosztami postępowania kasacyjnego, pozostawiając ich wyliczenie referendarzowi sądowemu.

(J.C.)

UZASADNIENIE

Określone w art. 398⁴ § 2 k.p.c. wymaganie uzasadnienia w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania zostaje spełnione, jeśli skarżący wykaże, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Cel wymagania przewidzianego w art. 398⁴ § 2 k.p.c. może być zatem osiągnięty jedynie przez powołanie i uzasadnienie istnienia przesłanek o charakterze publicznoprawnym, które – zgodnie z art. 398⁹ § 1 k.p.c. – będą mogły stanowić podstawę oceny skargi kasacyjnej pod kątem przyjęcia jej do rozpoznania. Na tych jedynie przesłankach Sąd Najwyższy może oprzeć rozstrzygnięcie w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Jak wskazuje utrwalone orzecznictwo Sądu Najwyższego, przesłanka określona w art. 398 § 1 pkt 4 k.p.c. uzasadniająca przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania dotyczy wyłącznie uchybień o charakterze rażącym i elementarnym, których wystąpienie jest widoczne prima facie, tj. bez potrzeby pogłębionej analizy prawnej lub faktycznej. Dotyczy ona kwalifikowanych naruszeń przepisów prawa materialnego albo procesowego, zarzucanych sądowi drugiej instancji w skardze kasacyjnej, polegających w szczególności na oparciu rozstrzygnięcia na wykładni przepisu oczywiście sprzecznej z jednolitą i ugruntowaną jego wykładnią przyjmowaną w orzecznictwie i nauce prawa, na zastosowaniu przepisu już nieobowiązującego, względnie na oczywiście błędnym zastosowaniu określonej normy w ustalonym stanie faktycznym. Chodzi zatem o sytuacje, w których zarzut sformułowany w skardze kasacyjnej przedstawia się jako oczywisty już na etapie lektury wniosku – poprzez jedną wyraźną i przekonującą tezę, pozwalającą stwierdzić wadliwość orzeczenia bez potrzeby sięgania do uzasadnienia skargi kasacyjnej czy akt sprawy (por. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z 17 grudnia 2019 r., IV CSK 307/19 oraz z 25 stycznia 2018 r., IV CSK 420/17). Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania powinno zawierać wywód prawny wykazujący – z odwołaniem się do stanowisk wyrażonych w orzecznictwie sądów czy też poglądów doktryny – że sąd drugiej instancji naruszył przepisy prawa w sposób oczywisty, a uchybienie to czyni skargę oczywiście uzasadnioną. Przyczyn uzasadniających przyjęcie skargi nie należy doszukiwać się w uzasadnieniu samych podstaw kasacyjnych. Zakres kontroli przedsądu nie obejmuje merytorycznej analizy tych podstaw ani pogłębionego badania stanu faktycznego sprawy. Sąd Najwyższy nie rekonstruuje przyczyn przyjęcia skargi kasacyjnej na podstawie uzasadnienia podstaw kasacyjnych czy całości wywodów zawartych w piśmie procesowym (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 14 maja 2020 r., I CSK 380/19 oraz z 29 stycznia 2016 r., IV CSK 525/15).

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się