Postanowienie SN z dnia 16 maja 2025 r., sygn. IV KK 354/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Stanisław Stankiewicz
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 16 maja 2025 r.,
sprawy A. R.
skazanej z art. 233 § 1 i 6 k.k.
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanej
od wyroku Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej
z dnia 10 kwietnia 2024 r., sygn. akt VII Ka 832/23,
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej
z dnia 22 czerwca 2023 r., sygn. akt III K 360/21
p o s t a n o w i ł:
I. oddalić kasację obrońcy skazanej jako oczywiście bezzasadną;
II. obciążyć skazaną kosztami sądowymi za postępowanie kasacyjne.
[PŁ]
UZASADNIENIE
A.R. została oskarżona o to, że:
„w dniu 28 sierpnia 2020 r. w B., po pouczeniu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń z art. 233 § 1 i 6 k.k., złożyła we wniosku do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży jabłek jako rolnik indywidualny prowadzący gospodarstwo sadownicze za lala 1990-2017, fałszywe oświadczenie, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego, podczas gdy w chwili złożenia powyższego oświadczenia toczyło się postępowanie podatkowe wobec ww. o nr [...], wszczęte w dniu 10 lipca 2020 r. przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w N. w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za rok 2015, tj. o czyn z art. 233 § 1 i 6 k.k.”.
Sąd Rejonowy w Bielsku-Białej wyrokiem z dnia 22 czerwca 2023 r., wydanym w sprawie o sygn. akt III K 360/21, uznał oskarżoną A.R. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, wyczerpującego ustawowe znamiona przestępstwa określonego w art. 233 § 1 i 6 k.k. i za to na mocy art. 233 § 1 i 6 k.k. przy zast. art. 37 a § 1 k.k. wymierzył jej karę 150 stawek dziennych grzywny, przy przyjęciu, iż jedna stawka jest równoważna kwocie 50 zł. Nadto, na mocy art. 43 a § 1 k.k. w zw. z art. 37 a § 1 k.k., orzekł wobec oskarżonej świadczenie pieniężne w kwocie 1.500 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, orzekając jednocześnie o obciążeniu oskarżonej kosztami postępowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
