Postanowienie SN z dnia 14 maja 2025 r., sygn. III PZ 1/25
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dawid Miąsik (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Piotr Prusinowski
SSN Romualda Spyt
w sprawie z powództwa A. S.
przeciwko S. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (poprzednio S. sp. z o.o. sp. k. w R.)
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 maja 2025 r.,
zażalenia strony pozwanej na wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu
z dnia 11 grudnia 2024 r., sygn. akt VIII Pa 166/24,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zażaleniowego.
Piotr Prusinowski Dawid Miąsik Romualda Spyt
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy Poznań Grunwald i Jeżyce w Poznaniu wyrokiem z 19 kwietnia 2024 r., V P 712/23 oddalił powództwo A. S. (powódka) przeciwko S. Sp. z o.o. sp. k. w R. (dalej jako pozwana lub pracodawca) o odszkodowanie.
Sąd Rejonowy ustalił, że powódka od 11 marca 2016 r. pozostawała zatrudniona u pozwanej w oparciu o umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, którą wykonywała nieprzerwanie do czasu aż stała się długotrwale niezdolna do pracy.
Powódka wyczerpała okres zasiłkowy z dniem 18 marca 2023 r. (182 dni) i za okres bezpośrednio następujący złożyła wniosek o świadczenie rehabilitacyjne. Komisja Lekarska ZUS w dniu 24 kwietnia 2024 r. wydała orzeczenie o tym, że powódka nie jest niezdolna do pracy. W wyniku tego organ rentowy wydał decyzję odmowną w przedmiocie świadczenia rehabilitacyjnego. Od tej decyzji powódka wywiodła odwołanie. W toku tej sprawy (V U 711/23) dopuszczono dowód z opinii biegłych, które wskazały w swojej opinii, iż od 19 marca 2023 r. powódka była nadal niezdolna do pracy przez kolejnych 6 miesięcy.
Pozwany uznał wszystkie okresy nieobecności powódki w pracy z powodu choroby potwierdzone zaświadczeniami o niezdolności do pracy za usprawiedliwioną nieobecność w pracy. Powódka po upływie okresu niezdolności do pracy nie zgłosiła gotowości do pracy, ale pozostawała w kontakcie z I. K. – kadrową u pozwanej, informując o dalszych krokach, jakie zamierza podjąć w celu uzyskania świadczenia rehabilitacyjnego. Powódka wysłała pozwanej skan wniosku o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego, a następnie informowała o niekorzystnych dla niej orzeczeniach lekarza orzecznika i Komisji Lekarskiej ZUS. Pozwana uznała nieobecność w pracy powódki jako usprawiedliwioną do 28 kwietnia 2023 r. Pozwana oczekiwała, że powódka przyjdzie do pracy, ale powódka odmówiła, wskazując, że jest w trakcie leczenia i jest niezdolna do pracy. Z tej przyczyny pozwana uznała, że nieobecność powódki w pracy od 29 kwietnia 2023 r. jest nieusprawiedliwiona.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
