Postanowienie SN z dnia 14 maja 2025 r., sygn. III PSK 175/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dawid Miąsik
w sprawie z powództwa P. T.
przeciwko W. P.
o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, wynagrodzenia,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 maja 2025 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
z dnia 7 czerwca 2024 r., sygn. akt VII Pa 12/24,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 1800 (tysiąc osiemset) złotych z odsetkami z art. 98 par. 11 k.p.c. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze wyrokiem z 7 czerwca 2024 r., VII Pa 12/24 oddalił apelację P. T. (powódka) od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 1 grudnia 2023 r., IV P 1/22 oddalającego powództwo przeciwko W. P. (pozwany) o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych.
Sąd Rejonowy ustalił, że powódka była zatrudniona u pozwanego w okresie od 8 lipca 2019 r. do 31 grudnia 2020 r. Zgodnie z łączącą strony umową o pracę wynagrodzenie miesięcznie powódki wynosiło 2.250,00 zł brutto. Sąd pierwszej instancji po przeprowadzeniu postępowania dowodowego uznał, że powódka otrzymała od pozwanego w czasie ich współpracy tytułem wynagrodzenia, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych i „postojowego”, łącznie kwotę 38.529,49 zł netto oraz kwotę 10.042,68 zł netto. Suma 38.529,49 zł netto przewyższała roszczenia pozwu tytułem zapłaty za pracę w godzinach nadliczbowych (20.212,14 zł brutto) i wynagrodzenia „postojowego” (15.600 zł brutto). Zatem roszczenia powódki Sąd Rejonowy uznał za bezzasadne ponieważ zostały zaspokojone, co potwierdziło również stanowisko pokontrolne PIP.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
