Postanowienie SN z dnia 28 lutego 2025 r., sygn. V KK 27/25
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Puszkarski
w sprawie G. M.
skazanego z art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
w dniu 28 lutego 2025 r.
kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
z dnia 25 czerwca 2024 r., sygn. akt II AKa 315/23,
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku
z dnia 2 czerwca 2023 r., sygn. akt XIV K 199/21,
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. zasądzić od skazanego G. M. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe postępowania kasacyjnego.
[J.J.]
UZASADNIENIE
G. M. został oskarżony:
- w punkcie I. aktu oskarżenia o przestępstwo z art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zb. z art. 61 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.;
- w punkcie II. aktu oskarżenia o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
Sąd Okręgowy w Gdańsku wyrokiem z dnia 2 czerwca 2023 r., sygn. akt XIV K 199/21, uznał oskarżonego G. M.:
- w ramach czynu zarzucanego mu w punkcie I. aktu oskarżenia za winnego tego, że w bliżej nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 1 marca 2017 r. i nie później niż 31 sierpnia 2017 r. w D., działając w zorganizowanej grupie przestępczej z innymi ustalonymi osobami, co do których toczy się odrębne postępowanie, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, po uprzednim skonstruowaniu linii technologicznej składającej się z pojemnika metalowego typu keg o pojemności około 30 litrów wyposażonego w trzy krućce, działając w celu niedozwolonego wytworzenia substancji psychotropowej, wytworzyli metodą hydrolizy a-fenyloacetonitrylu (APAAN-u) prekursor w postaci benzylometyloketonu (BMK) - prekursor z grupy I zgodnie z Rozporządzeniem (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady numer 273/2004 z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych - w ilości nie większej niż 1.100 gramów, a następnie wykorzystując wytworzony w ten sposób prekursor w postaci benzylometyloketonu (BMK), a także prekursory w postaci kwasu solnego i toluenu - prekursory z kategorii III zgodnie z Rozporządzeniem (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady numer 273/2004 z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych - oraz reagenty w postaci kwasu mrówkowego, mocznika (łącznie pozwalających na wytworzenie innego reagenta w postaci formamidu), wodorotlenku sodu i wody destylowanej usiłowali wytworzyć metodą Leuckarta substancję psychotropową w postaci amfetaminy w nieustalonej ilości, jednakże o wadze nie większej niż 660 gramów, z której można otrzymać nie więcej niż 66.000 dawek efektywnych substancji psychotropowej zdolnych do odurzenia, jednakże zamierzonego celu nie osiągnęli, albowiem skonstruowana przez nich linia technologiczna z uwagi na brak chłodnicy zwrotnej nie pozwalała na ukończenie etapu II produkcji amfetaminy metodą Leuckarta w postaci hydrolizy N-formyloamfetaminy do chlorowodorku amfetaminy i tym samym nie nadawała się do popełnienia w tym zakresie czynu zabronionego, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 29 stycznia 2015 r. do 27 czerwca 2016 r. całości kary 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 21 czerwca 2012 r. wydanym w sprawie o sygn. akt IV K 1513/11 za przestępstwo podobne kwalifikowane z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, czyn ten przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. zakwalifikował jako przestępstwo z art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zb. z art. 61 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 sierpnia 2017 r. i wymierzył oskarżonemu karę 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 zł (pkt I wyroku);
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
