Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2024 r., sygn. II GSK 1316/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz Sędzia NSA Krzysztof Sobieralski (spr.) Protokolant asystent sędziego Małgorzata Krawiec po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej L. Sp. z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2020 r. sygn. akt V SA/Wa 1222/19 w sprawie ze skargi L. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier hazardowych na automatach bez koncesji 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od L. Sp. z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie 8100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zwany dalej "Sądem I instancji", wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2020 r., sygn. akt V SA/Wa 1222/19, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie: Dz. U. z 2024 r., poz. 935), zwanej dalej "P.p.s.a.", oddalił skargę L. Sp. z o.o. w Warszawie, zwanej dalej "skarżącą" lub "spółką", na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie, zwanego dalej jako "DIAS", "organ", "Dyrektor", z dnia [...] maja 2019 r., nr [...], w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier hazardowych bez koncesji, bez zezwoleń lub bez dokonania wymaganego zgłoszenia.
W skardze kasacyjnej skarżąca zaskarżyła powyższy wyrok w całości wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i rozpoznanie sprawy na rozprawie. W skardze kasacyjnej powołano obie podstawy kasacyjne przewidziane w art. 174 P.p.s.a.
Na podstawie art. 174 pkt 1 P.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 2 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 847 ze zm.), zwanej dalej "u.g.h.", polegająca na przyjęciu, że możliwe jest stwierdzenie prowadzenia działalności w postaci urządzania gier na automatach bez wymaganego zezwolenia przed ustaleniem czy gry działające na tych urządzeniach zawierały element losowości, podczas gdy prawidłowa wykładnia tych przepisów prowadzi do wniosku, że przed przejściem do oceny, czy dany podmiot prowadził działalność bez zezwolenia konieczne jest ustalenie czy w ogóle takiego zezwolenia potrzebował, co jest równoznaczne z uprzednim stwierdzeniem, że gry zawierają element losowości.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
