Wyrok SN z dnia 15 października 2025 r., sygn. II NSNC 100/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tomasz Demendecki (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Elżbieta Karska
Mariusz Wilczyński (ławnik Sądu Najwyższego)
w sprawie z powództwa T.R.
przeciwko S. sp. z o.o. w B.
o wynagrodzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 15 października 2025 r.,
w przedmiocie skargi nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 25 października 2022 r., sygn. VII P 277/22:
I.uchyla zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania;
II.znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania przed Sądem Najwyższym wywołane wniesioną skargą nadzwyczajną.
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 22 lipca 2022 r. T.R. (dalej: „powód”) wniósł o zasądzenie od strony pozwanej S. sp. z o.o. na rzecz powoda kwoty 35.883,42 zł (trzydzieści pięć tysięcy osiemset osiemdziesiąt trzy 42/100 złotych) brutto tytułem wynagrodzenia za pracę z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia rozwiązania stosunku pracy do dnia zapłaty; zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych, wydanie nakazu zapłaty nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności, rozpoznanie sprawy pod nieobecność powoda i wydanie wyroku zaocznego w przypadku niestawienia się pozwanej na rozprawę. W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że został w dniu 18.02.2022 r. zatrudniony na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o DMC pow. 3,5 t przez pozwaną spółkę, z wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 5992 zł brutto z wynagrodzeniem za czas dyżuru w zależności od minimalnej stawki dziennej obowiązującej w państwach UE i kosztami z tytułu podróży służbowej (por. pkt 5 umowy o pracę, t. I, k. 16). Praca była wykonywana w Belgii, Francji, Niemczech, Włoszech i w Polsce. Rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło za porozumieniem stron w dniu 26.03.2022 r., oświadczeniem powoda. W tym czasie, jak twierdzi powód, otrzymał łącznie wynagrodzenie w wysokości 2400 zł, próbował bezskutecznie kontaktować się z pozwaną, skierował w dniu 25 kwietnia 2022 r. wezwanie do zapłaty dla pozwanej, które nie zostało odebrane. Oświadczeniem datowanym na 17 marca 2022 r. została rozwiązana umowa o pracę na podstawie art. 52 § 1 k.p.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
