Wyrok SN z dnia 25 marca 2025 r., sygn. III USKP 119/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Bohdan Bieniek (przewodniczący)
SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z odwołania E. sp. z o.o. (następcy prawnego F. Sp. z o.o. Spółki Komandytowej) z siedzibą w S. oraz F. Sp. z o.o. z siedzibą w S.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Jaśle
z udziałem K. M., S. M. i M. T.
o ustalenie właściwego ustawodawstwa i wydanie zaświadczenia w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 marca 2025 r.,
skargi kasacyjnej odwołujących się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie
z dnia 30 listopada 2023 r., sygn. akt III AUa 168/23,
uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie odwoławcze i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Piotr Prusinowski Bohdan Bieniek Krzysztof Staryk
[SOP]
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 30 listopada 2023 r. oddalił apelację płatnika składek – E. Spólki z o.o. w S. (następcy prawnego E. Spółki z o.o. Spółki Komandytowej) od wyroku Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 28 grudnia 2022 r., oddalającego odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
W rozpoznawanej sprawie organ rentowy wydał decyzję z dnia 6 czerwca 2019 r., w której stwierdził, że ubezpieczony K.M. (pierwszy ubezpieczony) nie podlega ustawodawstwu polskiemu w okresie od 1 lutego 2019 r. do 12 lutego 2019 r. Tożsamą w treści decyzją, z dnia 29 października 2019 r. organ stwierdził, że ubezpieczony M.T. (drugi ubezpieczony) nie podlega ustawodawstwu polskiemu w okresie od 7 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. Kolejną tożsamą co do treści decyzją, z dnia 19 lutego 2021 r., organ stwierdził, że ubezpieczony S.M. (trzeci ubezpieczony) nie podlega ustawodawstwu polskiemu w okresie od 1 stycznia 2019 r. do 19 sierpnia 2019 r. Wobec każdego z ubezpieczonych, organ w dniu 19 lutego 2021 r. wydał kolejną decyzję (skierowaną do płatnika), w której uzupełnił decyzję pierwotną. Organ stwierdził, że wnioskodawca nie spełnia warunków zastosowania art.12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.Urz. UE serii L 166 z dnia 30 kwietnia 2004 r., s. 1 - dalej jako „rozporządzenie 883/2004”) w stosunku do każdego z ubezpieczonych w okresie wskazanym w pierwszej decyzji, ponieważ żaden z nich nie podlega ustawodawstwu polskiemu, gdyż żaden nie mógł być pracownikiem delegowanym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
