Postanowienie SN z dnia 29 lipca 2025 r., sygn. III KK 366/25
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Pietruszyński
w sprawie G. Ł.
skazanego z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w Izbie Karnej w dniu 29 lipca 2025 r. –
w trybie art. 535 § 3 k.p.k. – kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie
z dnia 6 grudnia 2024 r., sygn. II AKa 415/23
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie
z dnia 29 września 2023 r. sygn. VI K 130/22
na podstawie art. 535 § 3 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną, obciążając skazanego kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
W kasacji od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 6 grudnia 2024 r., sygn. II AKa 415/23, zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 29 września 2023 r. sygn. VI K 130/22, obrońca G. Ł. , prawomocnie skazanego za przestępstwa: 1) z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 4 § 1 k.k.; 2) z art. 222 §1 k.k. w zw. z art. 224 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i 3) z art. 190 § 1 k.k. na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, zarzuciła rażące naruszenie prawa, które miało istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, tj.
1. art. 433 § 2 k.p.k. w zw. z art. 457 § 3 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez niewskazanie w uzasadnieniu wyroku Sądu odwoławczego braku możliwości złożenia wyjaśnień przez skazanego, które byłyby dowodem w sprawie, a przyjęcie faktu składania przez oskarżonego licznych wniosków dowodowych na rozprawie, które w ocenie Sądu w sposób właściwy odpowiadały możliwości wypowiadania się skazanego. Brak możliwości składania wyjaśnień przez skazanego na ostatniej rozprawie w sytuacji, gdy składał takie deklaracje jest zarzutem procesowym i możliwość zabrania głosu przez skazanego nie zastępuje tego dowodu;
2. art. 457 § 3 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. poprzez samodzielnie dokonanie przez Sąd odwoławczy oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w sposób sprzeczny z zasadami wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego, a polegającej na bezzasadnym przyjęciu, że oskarżony działał z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia pokrzywdzonego D. C. w sytuacji, gdy rozmiar obrażeń, w tym zaledwie powierzchowne urazy ujawnione podczas zdarzenia chociaż kwestionowane przez skazanego dawały podstawę sądzić, że gdyby skazany istotnie chciał lub godził się lub nawet przewidywał skutek w postaci usiłowania zabójstwa, to przebieg zdarzenia i rozmiar obrażeń byłby odmienny od zastanego;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
