Postanowienie SN z dnia 23 czerwca 2025 r., sygn. III PSK 61/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z powództwa I. S.
przeciwko Szpitalowi w Z.
o odszkodowanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 23 czerwca 2025 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu
z dnia 1 grudnia 2023 r., sygn. akt VIII Pa 81/23,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od I. S. na rzecz Szpitala w Z. tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego kwotę 270 (dwieście siedemdziesiąt) złotych z ustawowymi odsetkami za czas po upływie tygodnia od dnia doręczenia orzeczenia zobowiązanej do dnia zapłaty.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Poznaniu wyrokiem z dnia 1 grudnia 2023 r. oddalił apelację powódki I. S. od wyroku Sądu Rejonowego w Pile z dnia 8 marca 2023 r., oddalającego jej powództwo przeciwko Szpitalowi w Z. o odszkodowanie tytułem nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem.
Powódka wniosła skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu, zaskarżając wyrok w całości i opierając skargę kasacyjną na podstawach: 1) naruszenia prawa materialnego: (-) art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, przez jej niezastosowanie i nieprzyjęcie, że norma przewidziana w art. 367 k.p.c. przewidująca jednoosobowy skład sędziowski instancji odwoławczej jest zgodna z zasadą prawa do sprawiedliwego rozpoznawania sprawy i będąca konsekwencją powyższego nieważność postępowania wynikająca z art. 379 pkt 4 k.p.c., albowiem skład sądu wydającego wyrok z dnia 1 grudnia 2023 r. był sprzeczny z przepisami ustawy, (-) art. 10 ust. 1 ustawy dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (jednolity tekst: Dz.U. z 2024 r., poz. 61), art. 54 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2023 r., poz. 1270 ze zm.), art. 300 k.p. w związku z art. 58 § 1 k.c., przez ich niezastosowanie i nieprzyjęcie, że czynnością sprzeczną z prawem była likwidacja stanowiska pracy powódki w sytuacji istnienia ustawowego obowiązku posiadania niezależnego stanowiska osoby głównego księgowego w podmiocie dysponującym środkami publicznymi, oddzielonego od stanowiska osoby pełniącej funkcję kontroli zarządczej z uwagi na szczególne kompetencje ustawowe tej osoby przewidziane w art. 54 ust. 4-7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych i art. 18b i art. 18 c ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2024 r., poz. 104); 2) naruszenia przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy - art. 378 § 1 i art. 387 § 2 pkt 1 i 2 k.p.c., przez naruszające zasady rzetelności zbyt ogólne ustosunkowanie się przez Sąd drugiej instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku do powołanych w apelacji strony powodowej zarzutów, wskazujących tylko na powierzchowność przeprowadzonego procesu myślowego, podczas gdy uzasadnienie powinno taki proces myślowy odtwarzać na poziomie merytorycznym oczekiwanym od Sądu odwoławczego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
