Postanowienie SN z dnia 23 lipca 2025 r., sygn. III KK 275/25
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Grubba
na posiedzeniu w trybie art. 535§3 k.p.k.
po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2025r.
w sprawie R. B.
skazanego za przestępstwo z art. 207§1 k.k. w zw. z art. 197§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. i inne
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 16 października 2024r., sygn. akt IX Ka 980/24, zmieniającego w części wyrok Sądu Rejonowego w Busku - Zdroju VI Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Kazimierzy Wielkiej z dnia 14 marca 2024r., sygn. akt VI K 170/21
postanowił:
1. oddalić kasację uznając ją za oczywiście bezzasadną,
2. obciążyć skazanego kosztami sądowymi postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Kasacja wniesiona w imieniu skazanego jest bezzasadna w stopniu oczywistym.
Najdalej idący zarzut, wskazujący na wystąpienie w sprawie bezwzględnej przyczyny odwoławczej z art. 439§1 pkt 9 k.p.k., został sformułowany w pkt 1. Dotyczy on obrazy przepisów prawa procesowego w postaci art. 17§1 pkt 10 k.p.k., polegającej na wszczęciu i prowadzeniu postępowania karnego wobec R. B. co do zachowań zakwalifikowanych jako przestępstwa z art. 197§1 k.k., mające miejsce nieustalonego dnia maja 2008 roku oraz na jesieni 2009 roku, pomimo braku wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej. Jak wskazał w uzasadnieniu kasacji jej autor, w toku postępowania sądowego nie dostrzeżono faktu braku wniosku o ściganie co do przestępstwa z art. 197§1 k.k., który by został złożony przez K. B. i ani Sąd I instancji ani Sąd Odwoławczy nie zażądały od pokrzywdzonej wyraźnego stanowiska co do ścigania oskarżonego za ten czyn. Obrońca zwrócił uwagę, że co prawda przepis art. 205 k.k. został uchylony z dniem 27 stycznia 2014 roku przez art. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2013r., poz. 849), ale na mocy art. 3 tej ustawy przepis art. 205 k.k. był dalej stosowany do czynów popełnionych przed dniem wejścia tej ustawy w życie. Jednocześnie wskazał on, że przypisane skazanemu przestępstwo z pkt I sentencji wyroku Sądu I instancji miało postać przestępstwa o kumulatywnej kwalifikacji, a brak wniosku dotyczył części zachowań opisujących znamiona czynu zabronionego występującego w zbiegu rzeczywistym z innymi przepisami ustawy karnej, co oznaczało, iż brak wniosku o ściganie nie dotyczył "całości" przestępstwa przypisanego, niemniej, powołując się na stosowne orzecznictwo podniósł, że w sytuacji, gdy brak jest wniosku o ściganie co do czynu przestępczego ujętego w kumulatywnej kwalifikacji z czynem zabronionym ściganym z urzędu, to możliwe jest skazanie tylko za to zachowanie przestępcze, które wyczerpuje znamiona przestępstwa ściganego z urzędu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
