Postanowienie NSA z dnia 12 czerwca 2025 r., sygn. I OSK 645/25
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 listopada 2024 r. sygn. akt II SA/Gd 25/24 w sprawie ze skargi M.T. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku w sprawie rozpoznania pisma dotyczącego przesłania kopii akt sprawy i sprostowania dat pism w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego postanawia uchylić zaskarżone postanowienie
Uzasadnienie
Postanowieniem z 13 listopada 2024 r. sygn. akt II SA/Gd 25/24 (dalej postanowienie z 13 listopada 2024 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę M.T. (dalej skarżąca) na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku w sprawie rozpoznania pisma dotyczącego przesłania kopii akt sprawy i sprostowania dat pism w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarżąca wniosła skargę 2 lipca 2024 r., a zatem po dacie wydania przez Kolegium rozstrzygnięcia w jej sprawie, co ostatecznie nastąpiło 12 czerwca 2024 r. Sąd zwrócił uwagę na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 czerwca 2020 r. II OPS 5/19 ([ONSAiWSA 2020/5/79], dalej uchwała II OPS 5/19), w której wskazano, że wniesienie skargi na bezczynność po zakończeniu przez organ administracji publicznej prowadzonego postępowania poprzez wydanie decyzji ostatecznej stanowi przeszkodę w merytorycznym rozpoznaniu takiej skargi przez sąd administracyjny w zakresie rozstrzygnięcia podjętego na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2024 r. poz. 935, dalej ppsa). Z uzasadnienia uchwały II OPS 5/19 wynika wprost, że skargę na bezczynność, wniesioną po zakończeniu postępowania administracyjnego, należy uznać za niedopuszczalną, bowiem odmienne rozumowanie oznaczałoby, że środek ten zamiast w swoim celu zmierzać do likwidacji stanu bezczynności, powiązany byłby z celem wykraczającym poza zakres postępowania administracyjnego, a więc z dążeniem do uzyskania prejudykatu. Z uzasadnienia uchwały wynika również, że kontrolowany w wyniku skargi na bezczynność stan rzeczy musi być w dacie wniesienia tej skargi aktualny nie zaś historyczny, z tego względu, że zasadniczym celem skargi na bezczynność jest usunięcie stanu bezczynności. Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił w uchwale II OPS 5/19, że pogląd o dopuszczalności rozstrzygania spraw ze skarg na bezczynność w razie załatwienia sprawy administracyjnej przed wniesieniem skargi jest nieprawidłowy z tego powodu, że zakończenie postępowania, którego sposób prowadzenia jest skarżony, skutkuje ustaniem stanu podlegającego kontroli sądowej, tj. stanu bezczynności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
