Postanowienie SN z dnia 26 lutego 2025 r., sygn. II USK 307/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Ewa Stryczyńska

w sprawie z odwołania W. B.
‎przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie
‎o wysokość emerytury policyjnej i policyjnej renty inwalidzkiej,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 lutego 2025 r.,
‎skarg kasacyjnych odwołującego się i organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z dnia 31 marca 2023 r., sygn. akt III AUa 2343/22,

odmawia przyjęcia obu skarg do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Warszawie, wyrokiem z 30 czerwca 2022 r., zmienił decyzje Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie z 30 czerwca 2017 r., w ten sposób że ustalił W. B. prawo do emerytury policyjnej i policyjnej renty inwalidzkiej w wysokości obowiązującej przed 1 października 2017 r. i stwierdził, że Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji oraz zasądził od Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie na rzecz W. B. kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sąd Okręgowy wskazał, że w myśl art. 13b ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2024 r., poz. 1121, zwanej „ustawą zaopatrzeniową”) za służbę na rzecz totalitarnego państwa uznaje się służbę od 22 lipca 1944 r. do 31 lipca 1990 r. w wymienionych w art. 13b i ust. 1 cywilnych i wojskowych instytucjach i formacjach. Z analizy akt osobowych odwołującego się w okresie od 16 października 1975 r. do 31 lipca 1990 r. pełnił on służbę w Biurze Ochrony Rządu, czyli w służbie i jednostce organizacyjnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych wypełniającej zadania Służby Bezpieczeństwa, o której mowa w art. 13b ust. 1 pkt 5 lit. c tiret czternaste ustawy zaopatrzeniowej. Aby jednak w pełni ocenić rzeczywistą sytuację odwołującego się koniecznym jest odkodowanie znaczenia pojęcia „służby na rzecz państwa totalitarnego”, o którym mowa w art. 13b ustawy.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się