Postanowienie SN z dnia 21 lutego 2025 r., sygn. I CSK 4387/23
21 lutego 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Maciej Kowalski
na posiedzeniu niejawnym 21 lutego 2025 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa A. K.
przeciwko Gminie Miejskiej M.
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli,
na skutek skargi kasacyjnej A. K.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie
z 15 czerwca 2023 r., I ACa 328/23,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
(a.z.)
UZASADNIENIE
W skardze kasacyjnej wywiedzionej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z 15 czerwca 2023 r. powód A. K. wniósł o przyjęcie skargi do rozpoznania na podstawie art. 3989 § 1 pkt 4 k.p.c.
Zdaniem skarżącego skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona, gdyż w sprawie, doszło do rażącego naruszenia prawa materialnego, tj. art. 231 § 1 k.c. w zw. z art. 5 k.c. przez ich niewłaściwe zastosowanie w wyniku przyjęcia, że w jej realiach brak było podstaw do uwzględnienia roszczenia powoda wobec niewystąpienia przesłanek określonych w art. 231 §1 k.c. tj. samoistnego posiadania w dobrej wierze i wzniesienia budynku znacznie przekraczającego wartość zajętej działki, podczas gdy, jak wynika z dowodów zalegających w aktach sprawy, powód rozpoczął budowę budynku mieszkalnego na spornej nieruchomości położonej w M. w lipcu 2015 r., natomiast decyzja o wstrzymaniu robót budowlanych przez PINB została wydana w dniu 22 sierpnia 2016 r., a zatem w dacie budowy budynku mieszkalnego należy przyjąć, iż powód nie miał wiedzy do kogo należy przedmiotowy grunt skoro był zapewniany przez ojca, że może rozpocząć na przedmiotowej działce budowę, a zatem w momencie rozpoczęcia budowy znajdował się w dobrej wierze.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
