Postanowienie SN z dnia 19 lutego 2025 r., sygn. III KK 624/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Wąsek-Wiaderek
w sprawie R. W.,
skazanego za czyn z art. 158 § 1 k.k. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej,
na posiedzeniu w dniu 19 lutego 2025 r.,
w trybie art. 535 § 3 k.p.k.,
kasacji obrońcy skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie
z dnia 11 lipca 2024 r., II Ka 211/24,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Bochni
z dnia 27 marca 2024 r., II K 148/23,
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. obciążyć skazanego R. W. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bochni z dnia 27 marca 2024 r., II K 148/23, R. W. został uznany za winnego czynu z art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., za który wymierzono mu karę roku pozbawienia wolności oraz za winnego czynu z art. 217 § 1 k.k., za który wymierzono mu karę 2 miesięcy pozbawienia wolności. Powyższe kary jednostkowe zostały połączone i jako karę łączną wymierzono R. W. karę roku i miesiąca pozbawienia wolności. Wyrok zawierał ponadto rozstrzygnięcia w przedmiocie nawiązki na rzecz pokrzywdzonych, środka karnego w postaci zakazu zbliżania się i kontaktowania z pokrzywdzonym, zaliczenia na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, kosztów procesu, jak również rozstrzygnięcia co do odpowiedzialności karnej dwóch współoskarżonych.
Co do R. W. apelację od ww. wyroku wniósł jego obrońca, który zaskarżył wyrok Sądu I instancji w całości co do tego oskarżonego i podniósł następujące zarzuty:
„a) obrazy przepisów postępowania, zaś konkretnie naruszenie przepisów art. 2 § 1 pkt 2) i § 2 k.p.k., art. 4 k.p.k., art. 5 k.p.k. i art. 7 k.p.k. oraz przepisu art. 410 k.p.k., a to w szczególności poprzez dokonanie dowolnej interpretacji materiału dowodowego w sprawie, przeprowadzonej z pominięciem zasad logicznego rozumowania, wbrew wskazaniom wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto poprzez przełamanie mającej nadrzędny charakter zasady in dubio pro reo i w rezultacie rozstrzyganie istniejących poważnych wątpliwości na niekorzyść oskarżonego, przy równoczesnym nieuwzględnieniu negującego swoją winę oskarżonego i pominięciu należytego zbadania niektórych okoliczności świadczących o braku winy oskarżonego, a wynikających między innymi z zeznań samych pokrzywdzonych oraz z zeznań świadków K. D. i M. C., a także z dokumentacji medycznej, natomiast związanych:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
