Postanowienie SN z dnia 30 stycznia 2025 r., sygn. I CSK 3794/23
30 stycznia 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Maciej Kowalski
na posiedzeniu niejawnym 30 stycznia 2025 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa G. Z. i J. Z.
przeciwko Bankowi spółce akcyjnej w W.
o ustalenie i zapłatę,
na skutek skargi kasacyjnej Banku spółki akcyjnej w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z 22 marca 2023 r., I ACa 1489/22,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
(a.z.)
UZASADNIENIE
W skardze kasacyjnej wywiedzionej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 22 marca 2023 r. pozwany Bank spółka akcyjna w W. wniósł o przyjęcie skargi do rozpoznania na podstawie art. 3989 § 1 pkt 1, 2 i 4 k.p.c.
Zdaniem skarżącego w sprawie występują następujące istotne zagadnienia prawne:
1) Jaki wpływ na zakres ochrony konsumenckiej powinna mieć okoliczność, że z uwagi na osiąganie w dacie podpisania umowy zarobków w walucie obcej (USD) kredytobiorca zdawał sobie sprawę ze zmienności kursów i zawierając umowę waloryzowaną kursem waluty obcej akceptował mechanizm indeksacji, a ponadto różnice kursowe pomiędzy USD a CHF niwelowały spadek kursu PLN w stosunku do CHF?
2) Jak w świetle uchwały Sądu Najwyższego z 28 kwietnia 2022 r. w sprawie III CZP 40/22 oznaczyć termin wymagalności roszczeń kredytobiorcy w sytuacji, gdy sąd orzekający w niniejszej sprawie uznał za prawidłowe zasądzenie odsetek za opóźnienie od dnia następnego po doręczeniu wezwania do zapłaty, podczas gdy do momentu realizacji obowiązku informacyjnego wobec powodów pozwany nie był świadom intencji powodów co do dalszego obowiązywania umowy?
3) Czy w przypadku stwierdzenia przez sąd powszechny, że klauzule określające kurs walutowy, stosowany do określenia wysokości świadczenia stron w walucie krajowej, zawarte w umowie kredytu indeksowanego kursem waluty obcej, zawartej przez przedsiębiorcę z konsumentem, mają charakter niedozwolonych postanowień umownych (postanowień abuzywnych) w rozumieniu art. 385 § 1 k.c., sąd krajowy przez zastosowanie przepisów prawa cywilnego dotyczących wykładni oświadczeń woli oraz treści czynności prawnych powinien uzupełnić stosunek prawny umowy kredytu treścią wynikającą z przepisów prawa krajowego o charakterze dyspozytywnym, jeżeli operacja ta zrealizuje cel art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z 5 kwietnia 1993 r. w sprawach nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (dalej: „dyrektywa 93/13”) i przywróci faktyczną równowagę między stronami np. przez odwołanie do kursu średniego NBP do rozliczeń stron na podstawie art. 358 § 2 k.c., bądź art. 69 ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (dalej: „Prawo bankowe”), ewentualnie art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim, art. 41 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe lub przez wykładnie oświadczeń woli stron na podstawie art. 65 k.c.?
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
