Postanowienie SN z dnia 17 grudnia 2024 r., sygn. II KK 503/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Bednarek
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 17 grudnia 2024 r.
w sprawie K. B.
skazanej z art. 148 § 1 k.k.
kasacji wniesionej przez obrońcę skazanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 22 listopada 2023 r., sygn. akt II AKa 162/23
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 23 stycznia 2023 r., sygn. XVIII K 63/22
postanowił:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. zwolnić skazaną od kosztów sądowych za postępowania kasacyjne, obciążając nimi Skarb Państwa;
3. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. O., Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 1476 zł (tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć złotych), w tym 23 % podatku VAT, za sporządzenie i wniesienie kasacji w charakterze obrońcy z urzędu skazanej K. B..
[J.J.]
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 23 stycznia 2023 r., sygn. XVIII K 63/22, Sąd Okręgowy
w Warszawie uznał K. B. winną tego, że w dniu 30 kwietnia 2021 r. w W., w mieszkaniu przy ul. [...], działając w zamiarze bezpośrednim, dokonała zabójstwa I. W. w ten sposób, że zadała mu cios nożem o długości nie mniejszej niż 15 cm w okolice prawej części brzucha i prawego łuku żebrowego, przerywając powłoki skóry, czym spowodowała u I. W. ranę kłutą brzucha i uszkodzenie dużych naczyń krwionośnych brzucha, w tym uszkodzenie w przebiegu rany brzegu wątroby, ściany żołądka, żyły wrotnej i żyły głównej dolnej z następującym krwotokiem, w wyniku których to obrażeń w dniu 1 maja 2021 r. doszło do zgonu I. W., tj. popełnienia przestępstwa z art. 148 § 1 k.k. i za ten czyn sąd I instancji wymierzył jej karę 15 lat pozbawienia wolności.
Apelacje od powyższego orzeczenia wywiedli prokurator oraz obrońcy K. B..
Obrońca K. B. - adw. E. W. - zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi obrazę art. 4 i 7 k.p.k. sprowadzającą się do wadliwej oceny dowodów prowadzących do przyjęcia, że oskarżona działała z zamiarem bezpośrednim kierunkowym w celu pozbawienia pokrzywdzonego życia, w sytuacji, gdy w rzeczywistości był to nieszczęśliwy wypadek, a wyjaśnienia oskarżonej co do przebiegu zdarzenia stanowiły tylko jej linię obrony, a także: dokonanie wadliwej oceny wiarygodności zeznań części świadków odnośnie osobowości oskarżonej, jej postaw i zachowań poprzez przyjęcie niezasadnej wizji związku oskarżonej z pokrzywdzonym jako nieszczęśliwego i toksycznego dla obu stron, dokonanie wadliwej oceny, że opinia biegłego toksykologa T. W. oraz opinie biegłych psychiatrów są pełne, jasne i pozbawione sprzeczności oraz ze sobą jednoznacznie korelują, w sytuacji gdy tak nie jest, dokonanie niezasadnej oceny, że leczenie szpitalne pokrzywdzonego jest irrelewantne dla przedmiotowego postępowania oraz dokonanie przez sąd błędnej oceny postawy i zachowań oskarżonej przez pryzmat przyjęcia jej prognozy kryminologiczno-społecznej i w rezultacie błędne ustalenie, iż tylko kara 15 lat pozbawienia wolności spełni swoje funkcje wychowawcze, represyjne oraz prewencyjne, w sytuacji gdy kara ta jest zdecydowanie za wysoka w realiach przyjętej przez sąd kwalifikacji, Podnosząc powyższe zarzuty skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, ewentualnie o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez zmianę kwalifikacji prawnej przypisanej oskarżonej na art. 155 k.k. i wymierzenie za to możliwie najłagodniejszej kary.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
