Wyrok SN z dnia 4 grudnia 2024 r., sygn. II PSKP 18/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dawid Miąsik (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
SSN Romualda Spyt
w sprawie z powództwa P. B.
przeciwko Ł. sp. z o.o. w likwidacji w W. i P. w W.
o ekwiwalent za urlop,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 grudnia 2024 r.,
skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie
z dnia 5 października 2022 r., sygn. akt XIV Pa 60/22,
oddala skargę kasacyjną.
Zbigniew Korzeniowski Dawid Miąsik Romualda Spyt
[SOP]
UZASADNIENIE
P. B. (powód) pozwem z 23 lipca 2021 r. wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych Ł. sp. z o.o. w likwidacji z/s w W. powód ad. 1) oraz P. z/s w W. kwoty 18.600 zł tytułem ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (ekwiwalent za urlop) w okresie od 29 kwietnia 2019 r. do 4 lutego 2021 r. W uzasadnieniu pozwu powód podał, że dochodzi ekwiwalentu za urlop za okres od dnia, w którym rozwiązano z nim stosunek pracy w trybie dyscyplinarnym, do dnia powrotu do pracy po przywróceniu do pracy. W ocenie powoda dotychczasowa linia orzecznicza, zgodnie z którą prawo do urlopu wypoczynkowego przysługuje jedynie osobie wykonującej pracę, a czas pozostawania bez pracy po bezprawnym zwolnieniu nie jest okresem zatrudnienia, lecz jedynie podlega wliczeniu do tego okresu, jest sprzeczna z prawem unijnym.
Pozwany ad. 1 wniósł o oddalenie powództwa w całości, kwestionując prawo powoda do urlopu, skoro w spornym okresie nie świadczył pracy. Pozwany ad 2 wniósł o oddalenie powództwa z uwagi na brak legitymacji procesowej, ponieważ nie był nigdy pracodawcą powoda.
Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie wyrokiem z 25 lutego 2022 r., VIII P 370/21 oddalił powództwo w całości oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania. Wyrok Sądu pierwszej instancji opierał się na następujących ustaleniach faktycznych. Powód był zatrudniony u Pozwanego ad. 1 na podstawie umowy o pracę od 4 lipca 2005 r. Oświadczeniem z 29 kwietnia 2019 r. pozwany ad. 1 rozwiązał z powodem umowę o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. Wyrokiem z 25 lutego 2020 r., prawomocnym od 2 lutego 2021 r., Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie przywrócił powoda do pracy u pozwanego ad. 1 na poprzednich warunkach pracy i płacy. Powód zgłosił gotowość do pracy 4 lutego 2021 r. Oświadczeniem z 3 marca 2021 r. pozwany ad. 1 rozwiązał z powodem umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia z powodu likwidacji zakładu pracy. Pozwany ad. 1 udzielił powodowi urlopu wypoczynkowego za 2021 r. w wymiarze 11 dni oraz zwolnił powoda z obowiązku świadczenia pracy przez pozostałą część okresu wypowiedzenia. Pozwany ad. 1 nie uwzględnił żądania powoda zapłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop za sporny okres.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
