Postanowienie SN z dnia 26 listopada 2024 r., sygn. III USK 100/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Rączka
w sprawie z odwołania S. K.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Nowym Sączu
o rentę z tytułu niezdolności do pracy,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 listopada 2024 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
z dnia 3 października 2023 r., sygn. akt III AUa 1208/22,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od Skarbu Państwa (kasa Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu) na rzecz adw. dr J. M. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł podwyższoną o stawkę podatku VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 3 października 2023 r., sygn. akt III AUa 1208/22, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oddalił apelację odwołującego się S. K. od wyroku Sądu Okręgowego w Opolu z 18 lipca 2022 r., sygn. akt V U 699/21, którym Sąd pierwszej instancji oddalił odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Nowym Sączu z 9 kwietnia 2021 r.
S. K. odwołał się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Nowym Sączu z 9 kwietnia 2021 r., odmawiającej przyznania mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
Wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 18 lipca 2022 r., sygn. akt V U 699/21, oddalono odwołanie wnioskodawcy.
Powyższy wyrok zaskarżył apelacją S. K., w której zarzucił, że Sąd Okręgowy błędnie ustalił stan faktyczny, uznając, że wnioskodawca nie utracił w znacznym stopniu zdolności do pracy zgodnej z poziomem rzeczywiście posiadanych kwalifikacji i nie jest osobą częściowo niezdolną do pracy.
Sąd Apelacyjny uznał apelację za nieuzasadnioną w konsekwencji oddalając ją.
Sąd drugiej instancji wskazał, że w pełni podziela rozważania Sądu pierwszej instancji. Nie ulegało również wątpliwości, że Sąd Okręgowy wyjaśnił wszystkie istotne okoliczności sprawy, przeprowadził właściwe, szczegółowe i wyczerpujące postępowanie dowodowe oraz dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych w granicach zasad logiki formalnej i doświadczenia życiowego, zgodnie ze swobodną oceną dowodów w myśl art. 233 § 1 k.p.c. Ustalone w ten sposób fakty są prawidłowe i Sąd drugiej instancji przyjął ja za własne.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
