Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606715)
      • Kadry i płace (26075)
      • Obrót gospodarczy (88754)
      • Rachunkowość firm (3835)
      • Ubezpieczenia (35850)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    15.10.2024

    Postanowienie SN z dnia 15 października 2024 r., sygn. II USK 192/24

    Sąd Najwyższy w składzie:

    SSN Robert Stefanicki

    w sprawie z odwołania J. K.
    ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Gdańsku
    ‎z udziałem P. sp. z o.o. spółki komandytowej w S.
    ‎o wysokość podstawy wymiaru składek,
    ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 października 2024 r.,
    ‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
    ‎z dnia 14 grudnia 2023 r., sygn. akt III AUa 1114/22,

    1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

    2. zasądza od organu rentowego na rzecz odwołującego się kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym, wraz z odsetkami z art. 98 § 11 Kodeksu postępowania cywilnego.

    UZASADNIENIE

    Sąd Apelacyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 14 grudnia 2023 r. oddalił apelację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Gdańsku, od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 22 kwietnia 2022 r., zmieniającego zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Gdańsku z 23 kwietnia 2020 r. i stwierdzającego, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne J. K., podlegającego ubezpieczeniom jako pracownika u płatnika składek P. sp. z o.o. sp. k. w S., w okresie od 1 lutego 2017 r. do 31 grudnia 2018 r., jest liczona od podstawy wynagrodzenia z umowy o pracę, to jest od kwoty 5.600 zł brutto.

    W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej organ rentowy, zaskarżając wyrok Sądu Apelacyjnego w całości, w podstawach skargi podniósł zarzut rażącego naruszenia przepisów prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie: art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 81 ust. 1, 5 i 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej, finansowanych ze środków publicznych, art. 78 § 1 k.p., art. 58 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p., przez błędną wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że w okresie od 2017 r. do 31 grudnia 2018 r. kwota ustalona w wysokości 4.210,18 zł może stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za J. K. z tytułu umowy o pracę u płatnika składek P. sp. z o.o. sp.k. Skarżący wskazał również na naruszenie przepisów postępowania mający istotny wpływ na wynik sprawy, to jest: art. 227 k.p.c. przez nierozważenie wszystkich zarzutów podniesionych przez stronę pozwaną, dotyczących faktu siatki wynagrodzeń obowiązującej u płatnika składek (kwoty wynagrodzeń wypłacanych pracownikom), a także nierozważeniu takich okoliczności, że płatnik przed podpisaniem umowy o pracę z J. K., jak i podczas nieobecności ubezpieczonego, nie stworzył tożsamego stanowiska pracy, co przemawia za brakiem potrzeby zgłoszenia do ubezpieczenia ze wskazaną podstawą wymiaru składek w kwocie 5.600 zł, miało to umożliwić uzyskanie jak najkorzystniejszych świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu; art. 233 § 1 k.p.c. polegające na dowolnej, a nie swobodnej, błędnej ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego, w sposób sprzeczny z zasadami logiki oraz doświadczenia życiowego, co miało wpływ na wynik sprawy, przez pominięcie okoliczności, iż kwestionowane i sporne w sprawie złożone przez płatnika składek imienne raporty miesięczne ZUS RCA za J. K. z wysoką podstawą wymiaru składek zostały złożone ze świadomością rychłego rozpoczęcia korzystania z zasiłku chorobowego, a więc w sposób jednoznaczny w celu uzyskania wyższej kwoty świadczenia zasiłkowego, co świadczy o swego rodzaju jednoznacznym instrumentalizmie traktowania przez wnioskodawcę systemu ubezpieczeń społecznych, w kontekście proporcji i rozmiaru partycypowania w stosunku do uzyskiwanych z niego świadczeń; art. 316 § 1 k.p.c. przez nieuwzględnienie stanu rzeczy istniejącego w chwili zamknięcia rozprawy, który to wskazywał, że zgromadzone w sprawie dowody jednoznacznie przemawiają za twierdzeniem, iż ustalona w umowie o pracę podstawa wymiaru składek w kwocie 5.600 zł miała umożliwić uzyskanie jak najkorzystniejszych świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu.

    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.