Postanowienie SN z dnia 20 września 2024 r., sygn. II CSKP 1132/23
20 września 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
Prezes SN Joanna Misztal-Konecka (przewodniczący)
SSN Adam Doliwa
SSN Mariusz Załucki (sprawozdawca)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 20 września 2024 r. w Warszawie
skargi kasacyjnej K. L.
od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Szczecinie
z 15 marca 2023 r., I ACz 349/22,
w sprawie z wniosku K. L.
z udziałem M. L.
przy udziale Rzecznika Praw Dziecka i Prokuratora Okręgowego w Koszalinie
o ustalenie, że orzeczenia nie podlegają uznaniu,
uchyla zaskarżone postanowienie i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Szczecinie, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.
Adam Doliwa Joanna Misztal-Konecka Mariusz Załucki
[SOP]
UZASADNIENIE
Postanowieniem z 21 października 2022 r. Sąd Okręgowy w Koszalinie stwierdził, że orzeczenie Sądu Okręgowego Limburgii z siedzibą w Maastricht (Niderlandy), wydane 25 sierpnia 2020 r., dotyczące głównego miejsca pobytu małoletnich dzieci M. L. oraz I. L., kontaktów i sprawowania opieki nad tymi dziećmi, a także orzeczenie Sądu Apelacyjnego w s’Hertogenbosch (Niderlandy) wydane 25 marca 2021 r. utrzymujące powyższe postanowienie Sądu Okręgowego Limburgii, nie podlegają uznaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Sąd ustalił, że wnioskodawczyni K. L. i uczestnik M. L.1 (obywatel Niderlandów) poznali się w Polsce w 2012 r. Początkowo pozostawali w nieformalnym związku, mieszkając okresowo w Polsce i w Niderlandach.
W 2017 r. wzięli ślub w Niderlandach, gdzie utrzymywali się z działalności gospodarczej uczestnika postępowania. W 2013 roku w M. urodziła się córka stron a w 2016 r., również tam, urodził się ich syn.
W 2014 r., gdy para mieszkała w P., uczestnik, będąc pod wpływem alkoholu, w obecności kilkumiesięcznej córki, pobił wnioskodawczynię, powodując u niej liczne obrażenia. Z powodu tego incydentu został oskarżony o czyny z art. 157 § 1 k.k. (uszkodzenie ciała), art. 190 § 1 k.k. (groźby karalne) i art. 288 § 1 k.k. (zniszczenie mienia). Wyrokiem z 12 października 2020 roku Sąd Rejonowy Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu uznał uczestnika za winnego popełnienia tych czynów. Wyrok ten uprawomocnił się bez zaskarżenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
