Wyrok SN z dnia 18 września 2024 r., sygn. II USKP 32/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Robert Stefanicki (przewodniczący)
SSN Leszek Bielecki (sprawozdawca)
SSN Renata Żywicka
w sprawie z odwołania G. Ś.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Ostrowie Wielkopolskim
o prawo do emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 września 2024 r.,
skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu
z dnia 8 kwietnia 2022 r., sygn. akt III AUa 129/21,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Poznaniu wraz z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, wyrokiem z 8 kwietnia 2022 r., III AUa 129/21, po rozpoznaniu apelacji organu rentowego, zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z 22 grudnia 2020 r., VII U 3353/19, i oddalił odwołanie G. Ś. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Ostrowie Wielkopolskim z 24 października 2019 r. odmawiającej ponownego rozpatrzenia wniosku o emeryturę.
W sprawie tej ustalono, że odwołujący (ur. […] 1958 r.) w okresie od 1 września 1974 r. do 31 marca 1996 r. w pełnym wymiarze czasu pracy był zatrudniony w Przedsiębiorstwie w L. (którego następcą prawnym jest S. S.A. z siedzibą w W.). Od 1 września 1974 r. do 9 czerwca 1976 r. pracował jako uczeń Zasadniczej Szkoły Budowlanej przyuczany w zawodzie betoniarza - zbrojarza. Z dniem 10 czerwca 1976 r. został zatrudniony jako zbrojarz - betoniarz i pracę tę wykonywał co najmniej do 24 stycznia 1978 r. W dniu 25 stycznia 1978 r. odwołujący był bowiem zobowiązany przez pracodawcę do wypełnienia karty obiegowej.
W okresie od 26 stycznia 1978 r. do 20 grudnia 1979 r. odwołujący odbywał zasadniczą służbę wojskową, w czasie której również wykonywał pracę zbrojarza - betoniarza. Po powrocie z wojska, jeszcze przed Świętami Bożego Narodzenia 1979 r., zgłosił pracodawcy (L. w L.) gotowość do pracy, jednak z uwagi na okres świąteczny, kazano mu się zgłosić po Nowym Roku. Odwołujący tak też uczynił i bezpośrednio po Nowym Roku ponownie pojawił się w zakładzie pracy, gdzie musiał przejść całą procedurę ponownego zatrudnienia (badania, które odbywały się w różnych budynkach i różnych dniach, następnie konsultacja u lekarza zakładowego, dostarczenie zaświadczenia o zdolności do pracy do kadr, wypełnienie karty obiegowej, odbycie przeszkolenia w zakresie BHP). Procedura ta trwała około tygodnia, a nawet dłużej. Wobec powyższego, odwołujący dopiero w dniu 14 stycznia 1980 r., po odbyciu wszelkich formalności, zawarł z Przedsiębiorstwem Budowlanym (ówczesna nazwa to także Kombinat Budowlany w L.) nową umowę o pracę. Na podstawie tej umowy, zawartej na czas nieokreślony, odwołujący zobowiązał się do wykonywania pracy na stanowisku betoniarza - zbrojarza od 15 stycznia 1980 r. w pełnym wymiarze czasu pracy. Praca ta polegała wówczas na wykonywaniu tzw. wiązań - zbrojeń, a następnie zalewaniu ich betonem. W latach 1990-1991 r. zakład pracy zajmował się przebudową starówki w P.. Wówczas odwołujący w okresie od 1 lutego 1990 r. do 10 maja 1991 r., na pełen etat, nadal wykonywał prace betoniarsko - zbrojarskie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
