Postanowienie SN z dnia 10 lipca 2024 r., sygn. III PSK 84/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romuald Dalewski
w sprawie z powództwa głównego E. sp. z o.o. z siedzibą w R.
przeciwko J. K.
o odszkodowanie,
oraz z powództwa wzajemnego J. K.
przeciwko E. sp. z o.o. z siedzibą w R.
o odszkodowanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 lipca 2024 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanego (powoda wzajemnego) od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu
z dnia 26 kwietnia 2023 r., sygn. akt VIII Pa 118/22,
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2) nie obciąża J. K. kosztami zastępstwa procesowego strony przeciwnej w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
E. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. domagała się zasądzenia od J. K. kwoty 22.115,85 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 18 marca 2020 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu tytułem odszkodowania z powodu nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę.
J. K. (zwany dalej pozwanym) wniósł o oddalenie powództwa w całości. Jednocześnie wniósł pozew wzajemny, w którym domagał się zasądzenia od pracodawcy 22.115,85 zł tytułem odszkodowana z powodu ciężkiego naruszenia przez powódkę podstawowych obowiązków wobec pozwanego jako pracownika z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 18 marca 2020 r. do dnia zapłaty tytułem oraz kosztów procesu.
Sąd Rejonowy w Pile wyrokiem z 23 marca 2022 r., zasądził od pozwanego na rzecz powoda głównego 22.115,85 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 5 maja 2021 r., do dnia zapłaty, oddalając powództwo w pozostałym zakresie. Nadto na rzecz powoda głównego zasądzono od pozwanego 3.806,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Jednocześnie Sąd Rejonowy oddalił powództwo wzajemne i zasądził od powoda wzajemnego na rzecz pozwanego kwotę 2.700 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, że rzeczywistą przyczyną zakończenia stosunku pracy przez J. K. była jedynie chęć uniknięcia zwolnienia w trybie dyscyplinarnym. Podana przez pozwanego przyczyna rozwiązania umowy o pracę z pracodawcą nie była rzeczywistą przyczyną zakończenia stosunku pracy. Sąd Rejonowy nie miał wątpliwości, że pozwany wiedział, że pracodawca z uwagi na ustalenia zespołu w sprawie przeciwdziałania mobbingowi i dyskryminacji chce z nim rozwiązać umowę o pracę w trybie art. 52 k.p. i chciał uniknąć tej sytuacji. Dlatego też uprzedził działania pracodawcy i sam złożył oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 55 § 11 k.p., odwołując się jednak do ciężkiego naruszenia podstawowego obowiązku wobec pracownika jakim jest obowiązek równego traktowania za pracę jednakowej wartości. Przedstawiona sekwencja wydarzeń prowadzi do jednoznacznego wniosku, że prawdziwą przyczyną decyzji pozwanego było jedynie dążenie do jak najszybszego zakończenia stosunku pracy, aby uniemożliwić pracodawcy złożenie swojego oświadczenia. Rozwiązanie umowy w trybie art. 52 k.p. stawiałoby pozwanego w dużo trudniejszej sytuacji niż ta, która wynikała z rozwiązania umowy w trybie art. 55 § 11 k.p. Miałby ograniczone uprawnienia w uzyskaniu zasiłku dla bezrobotnych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
