Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606555)
      • Kadry i płace (26074)
      • Obrót gospodarczy (88689)
      • Rachunkowość firm (3729)
      • Ubezpieczenia (35724)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    20.05.2025

    Postanowienie SN z dnia 20 maja 2025 r., sygn. II USK 65/24

    Sąd Najwyższy w składzie:

    SSN Krzysztof Staryk

    w sprawie z odwołania J. W.
    ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Elblągu
    ‎o rekompensatę z tytułu pracy w szczególnych warunkach,
    ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 maja 2025 r.,
    ‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
    ‎z dnia 10 sierpnia 2023 r., sygn. akt III AUa 472/23,

    odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

    UZASADNIENIE

    W wyroku z dnia 10 sierpnia 2023 r., sygn. akt III AUa 472/23, Sąd Apelacyjny w Gdańsku – w sprawie z odwołania J. W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Elblągu – zmienił zaskarżony apelacją organu rentowego wyrok Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Elblągu z dnia 14 marca 2023 r., sygn. akt IV U 814/22, i oddalił odwołanie ubezpieczonego od decyzji organu rentowego z dnia 14 listopada 2022 r., w której ZUS Oddział w Elblągu odmówił ubezpieczonemu J. W. prawa do rekompensaty za pracę w szczególnych warunkach.

    Powyższy wyrok Sądu Apelacyjnego ubezpieczony zaskarżył skargą kasacyjną. W uzasadnieniu wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wskazano, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona (art. 398 § 1 pkt 4 k.p.c.) „z uwagi na treść podstaw kasacyjnych powołanych w pkt 1 oraz pkt 2 podstaw niniejszej skargi”. W ocenie skarżącego Sąd Apelacyjny w Gdańsku wydał zaskarżony wyrok w oparciu o niezasadne przekonanie, że skarżący w okresie świadczenia pracy od 22 listopada 1978 r. do 28 lutego 1992 r. oraz od 1 marca 1992 r. do 31 grudnia 2004 r. na stanowisku montera instalacji gazu bezprzewodowego oraz montera i kierowcy gazu propan - butan do odbiorców indywidualnych w Przedsiębiorstwie Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w B., które z czasem zostało przekształcone w E. sp. z o.o. nie stanowiło pracy w warunkach szkodliwych, co w konsekwencji skutkowałoby przyznaniem prawa do rekompensaty od dnia 1 września 2022 r. Nie sposób wykluczyć, że w przypadku przeprowadzenia dowodów zgłoszonych w postępowaniu apelacyjnym w sprawie mógłby zapaść wyrok o innej treści niż zaskarżone rozstrzygnięcie Sądu Apelacyjnego - z uwagi na konieczność uzupełnienia postępowania dowodowego, a następnie dokonania przez Sąd drugiej instancji ponownej oceny dowodów zebranych i przeprowadzonych w postępowaniu oraz ponownego dokonania, w oparciu o całokształt materiału dowodowego, ustaleń faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Wbrew stanowisku Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdził okoliczności wskazywane przez ubezpieczonego w zakresie kwestionowanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych okresu pracy w warunkach szkodliwych. Prace wykonywane przez ubezpieczonego w spornych okresach, związane z rozładunkiem, załadunkiem, magazynowaniem oraz transportem gazu w butlach, jak również z podłączeniem butli i sprawdzaniem szczelności instalacji, należy kwalifikować jak prace magazynowe, załadunkowe, rozładunkowe, transport oraz konfekcjonowanie surowców wybuchowych, wymienione w dziale IV wykazu A stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. Stanowisko Sądu wskazujące na orzecznictwo Sądu Najwyższego, w niniejszej szczególnej sprawie nie może mieć zastosowania. Oparcie rozstrzygnięcia Sądu wyłącznie na okoliczności, iż J. W. dokonywał przewozu gazu w butlach nie zaś gazu płynnego jest niedopuszczalne i przekracza granice wyznaczone w art. 233 k.p.c. czyniąc ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego dowolną. Zastosowanie przez Sąd prawa materialnego do niedostatecznie ustalonego stanu faktycznego oznacza wadliwą subsumpcję tego stanu do norm prawnych wynikających z przepisów prawa materialnego, co w konsekwencji wywiera wpływ na prawidłowość zaskarżonego wyroku.

    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.