Postanowienie NSA z dnia 22 lipca 2025 r., sygn. II GZ 556/25
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia R. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 maja 2025 r., sygn. akt V SA/Wa 3357/24 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania decyzji w sprawie skargi R. N. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia 15 października 2024 r., nr POD.503.233.2021.KSI.10 w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, postanowieniem z dnia 20 maja 2025 r., odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej przez R. N. decyzji Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia 15 października 2024 r. oraz decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego z dnia 20 lipca 2021 r. w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej.
Sąd I instancji wskazał, że we wniesionej na wskazaną decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego skardze, skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonani decyzji organów obu instancji. We wniosku wskazano, że za jego zasadnością przemawia niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody w postaci: utraty płynności finansowej, koszty utrzymania zamkniętej apteki, konieczność natychmiastowej spłaty kredytu kupieckiego, łączne koszty zaprzestania działalności apteki, łączne koszty uwzględniające wszystkie pozycje kosztowe. Skarżący wskazał również na nieodwracalne skutki wykonania decyzji, tj. przeterminowanie produktów leczniczych i ryzyko trwałej utraty pacjentów i personelu apteki. Do skargi skarżący załączył dokumenty na poparcie wniosku. W kolejnych pismach procesowych, do których dołączył kolejne dokumenty, skarżący rozszerzył swoją argumentację wskazując na: utrudnienie dostępu do apteki lokalnej społeczności, konieczność zwolnienia pracowników, trudność w ewentualnym odzyskaniu pozycji rynkowej w miejscowości, wysokie koszty w czasie niefunkcjonowania apteki, utrata płynności finansowej, konieczność spłaty kredytu kupieckiego po zaprzestaniu działalności, koszt utylizacji magazynu apteki, konieczność ponoszenia wysokich kosztów stałych (koszty: najmu, ogrzewania, energii elektrycznej, opłaty handlowej, obsługi skomputeryzowanego systemu aptecznego, usług telekomunikacyjnych, materiałów biurowych, obsługi księgowej, pracownicze). Łącznie według szacunków skarżącego, suma kosztów i utraconych korzyści (braku możliwości realizacji sprzedaży) wynoszą 4.259.071 zł rocznie. Powyższe rodzi, zdaniem skarżącego, ryzyko konieczności ogłoszenia upadłości. Wskazał, że jeśli apteka nie wznowi działalności przed końcem 2024 r., to utraci dotychczasowe warunki handlowe i udział w realizacji tzw. kontraktów, co spowoduje wzrost cen nabywanych towarów. Dodał, że każdy dzień roboczy zamknięcia apteki kosztuje skarżącego już 26.550 zł, a miesięczne zobowiązania przedsiębiorstwa wynoszą ponad 50 tys. zł netto, przy czym dochód za rok poprzedni wyniósł 39 tys. zł, co doprowadzić może do bankructwa całego przedsiębiorstwa. Skarżący wskazał, że apteka w G. jest jego głównym źródłem utrzymania, natomiast nie pobierał i nie pobiera wynagrodzenia z H. Prosta Spółka Akcyjna. Podał, że dalsze ponoszenie wydatków spowoduje ogłoszenie bankructwa na dzień 25 lutego 2025 r., poprzez całkowity brak możliwości regulowania zobowiązań oraz, że zamknięcie apteki generuje koszty całkowite na poziomie 2.286.000 zł w ciągu czterech miesięcy od zamknięcia. Wskazał również, że ze względu na inwestycje dochód w roku ubiegłym wyniósł tylko 39 tys. zł przy obrocie rocznym ponad 4.000.000 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
