Postanowienie NSA z dnia 6 czerwca 2025 r., sygn. I OSK 732/25
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Sobieralski po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B.P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 lutego 2025 r. sygn. akt II SAB/Gl 220/24 o odrzuceniu skargi B.P. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w [...] w przedmiocie wniosku o świadczenie wychowawcze postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, zwany dalej "Sądem I instancji", postanowieniem z dnia 12 lutego 2025 r., sygn. akt II SAB/Gl 220/24, odrzucił skargę B.P., zwanej dalej "skarżącą", na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w [...], powoływanego dalej jako "ZUS w [...]", w przedmiocie wniosku o świadczenie wychowawcze.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji powołał się na treść art. 3 § 2 pkt 1-4a i 8-9 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.". W oparciu o powyższe regulacje prawne stwierdzono, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie wyłącznie w sprawach ściśle określonych przez ustawę.
Sąd I instancji wskazał, że w rozpoznawanej sprawie skarżąca złożyła skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania w związku z brakiem wypłaty świadczenia wychowawczego 500+ za maj 2023 r. oraz za okresy obejmujące lata 2023/2024 i 2024/2025. Stwierdzono, iż z uzasadnienia skargi wynika, że skarżąca domaga się od organu dokonania czynności faktycznej polegającej na wypłaceniu jej zaległego, w jej ocenie, świadczenia wychowawczego na dziecko.
W konsekwencji powyższego wskazano, że przedmiotem skargi nie jest ani akt, ani czynność, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-4a P.p.s.a., ale określona czynność faktyczna, polegająca na braku wypłaty określonych kwot pieniężnych z tytułu przysługującego skarżącej – w jej ocenie – prawa do świadczenia wychowawczego. Zaznaczono przy tym, że jakkolwiek skarżąca w pismach z dnia 26 listopada 2024 r. i 30 grudnia 2024 r. wskazywała, że przedmiotem skarg jest bezczynność oraz przewlekłe prowadzenie postępowań, to jednak wprost powtórzyła, że chodzi jej o "brak wypłaty świadczenia wychowawczego" za wyszczególnione w przedmiotowych pismach okresy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
