Wyrok NSA z dnia 11 marca 2025 r., sygn. III FSK 1605/23

Istota problemu

Głównym problemem prawnym rozstrzyganym przez Naczelny Sąd Administracyjny była kwestia prawidłowości przypisania Skarżącej odpowiedzialności podatkowej jako członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spór dotyczył spełnienia przesłanek odpowiedzialności na gruncie art. 116 Ordynacji podatkowej, w szczególności w kontekście faktycznego sprawowania funkcji członka zarządu oraz skuteczności rezygnacji z tej funkcji i jej wpływu na odpowiedzialność wobec zaległości podatkowych spółki.

Rozstrzygnięcie

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że Skarżącej zasadnie przypisano odpowiedzialność na podstawie art. 116 Ordynacji podatkowej. Sąd stwierdził, że w celu uniknięcia odpowiedzialności konieczne jest wykazanie braku faktycznej możliwości wykonywania obowiązków członka zarządu z przyczyn obiektywnych, takich jak np. ciężka choroba. Sąd uznał, że zarzuty Skarżącej dotyczące faktycznego wyłączenia spod zarządu nie podważyły prawidłowości poprzednich orzeczeń. Poniedział Skarżącej argumenty dotyczące składanego oświadczenia rezygnacji z funkcji, wskazując na wcześniejsze orzeczenia sądowe potwierdzające brak skutecznego złożenia rezygnacji przed 19 lutym 2019 roku. Sąd jednoznacznie podkreślił, że nawet wyłączenie faktycznego wpływu na zarządzanie spółką nie zwalnia z odpowiedzialności członka zarządu o ile nie wykazano obiektywnych, nieusuwalnych okoliczności uniemożliwiających realizację funkcji.