Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2024 r., sygn. III FSK 534/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Dominik Gajewski (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Krzysztof Przasnyski, Protokolant Cezary Bajorek, po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 listopada 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 1398/22 w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 28 marca 2022 r., nr 1401-IEW4.4123.14.2022.MS w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 28 listopada
2022 r., sygn. akt III SA/Wa 1398/22 oddalił skargę G. K. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: organ, DIAS) z 28 marca 2022 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności osoby trzeciej wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2015 r. i 2016 r.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł pełnomocnik skarżącego, działając na podstawie art. 173 § 1 oraz art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329, z późn. zm.) - dalej p.p.s.a., zaskarżając wyrok w całości.
Na podstawie art. 174 pkt 2 w zw. z art. 176 § 1 pkt 2 p.p.s.a. wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 122 w zw. z art. 187 w z w. z art. 180 § 1 oraz art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 112 z późn. zm., dalej o.p.), polegające na niedostrzeżeniu przez Sąd w toku kontroli legalności zaskarżonej decyzji organu, że rozstrzygnięcie zawarte w decyzji organu narusza przepisy postępowania przez zaniechanie wyczerpującego zgromadzenia materiału dowodowego, w szczególności poprzez zaniechanie wykonania, wskazanej w takim przypadku opinii biegłego z zakresu ekonomii i finansów w szczególności, w sytuacji gdy w treści zaskarżonej decyzji nie wskazano dokładnej daty, w której Skarżący winien złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki, co jest sytuacją nieakceptowalną na gruncie przepisów obowiązującej w tamtym czasie ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze dalej p.u.i.n., podczas gdy rzetelne przeprowadzenie postępowania dowodowego, w szczególności poprzez przeprowadzenie dowodu z ww. opinii biegłego z zakresu ekonomii i finansów skutkowałoby ustaleniem, że w niniejszej sprawie wystąpiły przesłanki egzoneracyjne, zwalniające Skarżącego z odpowiedzialności za zaległości podatkowe Spółki - co miało istotny wpływ na wynik sprawy, albowiem w następstwie powielenia powyższej oceny sąd a limine uznał, że w niniejszej sprawie nie zachodziły przesłanki egzoneracyjne, o których mowa w art. 116 § 1 pkt 1 lit. a i b o.p., podczas gdy dostrzeżenie ww. błędów organu przez Sąd spowodowałoby uchyleniem przez Sąd decyzji w całości.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
