Postanowienie SN z dnia 13 maja 2025 r., sygn. I PSK 57/24

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z powództwa R. C.
‎przeciwko A. Spółce Akcyjnej w K.
‎o odszkodowanie,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 maja 2025 r.,
‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 17 stycznia 2024 r., sygn. akt V Pa 14/23,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od pozwanej A. Spółki Akcyjnej w K. na rzecz R. C. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł
‎z odsetkami ustawowymi z art. 98 § 1¹ k.p.c. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

W wyroku z dnia 17 stycznia 2024 r., sygn. akt V Pa 14/23, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim – w sprawie z powództwa R. C. przeciwko A. S.A. w K. – zmienił zaskarżony apelacją strony pozwanej wyrok Sądu Rejonowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 3 stycznia 2023 r., sygn. akt IV P 49/22, w ten tylko sposób, że zasądzoną w punkcie pierwszym kwotę 19.800 zł tytułem odszkodowania za nieuzasadnione rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem obniżył do kwoty 17.600,01 zł (pkt 1.); oddalił apelację w pozostałej części (pkt 2.); zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 120 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem kosztów za instancję odwoławczą (pkt 3.).

Powyższy wyrok Sądu Okręgowego strona pozwana zaskarżyła skargą kasacyjną. W uzasadnieniu wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wskazano na przyczyny przyjęcia skargi do rozpoznania określone w art. 398 § 1 pkt 1, 2 i 4 k.p.c. z uwagi na „wystąpienie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego oraz potrzeby wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości, a także oczywistą zasadność skargi”. W ocenie skarżącej w sprawie występują istotne zagadnienia prawne i potrzeba wykładni art. 30 § 4 k.p. w związku z art. 45 § 1 k.p. w zakresie jakim regulacje te określają przyczyny wystarczająco uzasadniające wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Ponadto – w ocenie pozwanej – w okolicznościach niniejszej sprawy skarga jest oczywiście zasadna. W okolicznościach niniejszej sprawy wyłaniają się wskazane poniżej następujące zagadnienia: 1) Czy po ukaraniu pracownika naganą (niekwestionowaną przez pracownika i pozostającą w jego aktach osobowych), gdy pracownik dopuści się podobnych czynów, to może to stanowić przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia, nawet jeśli ponowne uchybienia pracownika mają mniejszą doniosłość (istotność)?; 2) Czy nieprofesjonalne zachowanie pracownika pełniącego funkcję kierowniczą, nawet jeśli w jego subiektywnej ocenie było specyficznym przejawem dbałości o interes pracodawcy oraz ostatecznie nie wyrządziło szkody pracodawcy, może stanowić wystarczające uzasadnienie dla wypowiedzenia umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia (w tym w związku z utratą zaufania do osoby pełniącej funkcję kierowniczą)?

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się