Postanowienie SN z dnia 12 maja 2025 r., sygn. I USK 366/24

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Robert Stefanicki

w sprawie z odwołania D. Ć.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Nowym Sączu
‎o podleganie ubezpieczeniom społecznym,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 maja 2025 r.,
‎skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie
‎z dnia 29 maja 2024 r., sygn. akt III AUa 3053/20,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od odwołującej na rzecz organu rentowego 240 (dwieście czterdzieści) złotych wraz odsetkami z art. 98 § 1¹ k.p.c. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 29 maja 2024 r. oddalił apelację D. Ć. od wyroku z dnia 27 października 2020 r., w którym Sąd Okręgowy w Nowym Sączu oddalił wniesione przez nią odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Nowym Sączu z dnia 25 lutego 2019 r. stwierdzającej, że odwołująca jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od 24 listopada 2014 r.

W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej D. Ć. zarzuciła naruszenia przepisów prawa materialnego, a mianowicie: art. 83 ust. 1, art. 83 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 38 ust. 1 oraz art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych przez błędne przyjęcie, że w okresie objętym zaskarżoną decyzją, odwołująca nie prowadziła pozarolniczej działalności gospodarczej i nie podlegała obowiązkowemu i dobrowolnemu ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu i ubezpieczeniu wypadkowemu, podczas gdy w sposób szczegółowy w toku postępowania wyjaśniającego przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, jak również sądowego wykazała fakt prowadzenia działalności gospodarczej, jej ciągłość, zorganizowany i zarobkowy charakter oraz wszelkie cechy jej faktycznego prowadzenia. Skarżąca powołała się również na naruszenie przepisów postępowania, to jest: art. 233 § 1 k.p.c. przez brak wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego i nieprawidłową ocenę zeznań świadków; art. 327 k.p.c. przez pominięcie w treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku i niewyjaśnienia w nim, dlaczego Sąd pierwszej instancji nie dał wiary dowodom przedstawionym przez odwołującą oraz jej zeznaniom, jak również przez brak wskazania podstawy prawnej rozstrzygnięcia.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się