Wyrok SN z dnia 3 kwietnia 2025 r., sygn. II CSKP 559/22

Istota problemu

Główny problem prawny dotyczył oceny skuteczności wypowiedzenia umowy kredytu dokonanego przez bank w sytuacji, gdy w jednym piśmie połączono wezwanie do zapłaty zgodnie z art. 75c ust. 1 i 2 prawa bankowego z warunkowem wypowiedzeniem umowy kredytu na wypadek nieskorzystania przez kredytobiorcę z uprawnienia do złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Sąd musiał rozstrzygnąć, czy takie połączenie czynności prawnych w jednym dokumencie jest dopuszczalne i czy spełnia wymogi ochronne przewidziane w przepisach prawa bankowego dla kredytobiorcy.

Rozstrzygnięcie

Sąd Najwyższy uznał za prawidłowe stanowisko Sądu Apelacyjnego i stwierdził, że przepisy art. 75c ust. 1 i 2 prawa bankowego nie wymagają, aby wezwanie do zapłaty i oświadczenie woli o wypowiedzeniu umowy kredytu zostały złożone w formie odrębnych dokumentów. Sąd przyjął, że dopuszczalne jest dokonanie wypowiedzenia umowy kredytu w powiązaniu z wezwaniem do uregulowania zadłużenia i pouczeniem o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia, pod warunkiem że kredytobiorca dysponuje co najmniej 14 dniami roboczymi na spłatę zadłużenia lub złożenie wniosku o restrukturyzację. Sąd podkreślił, że konstrukcja warunkowego wypowiedzenia umowy kredytowej ma charakter prokonsumencki, gdyż daje kredytobiorcy "ostatnią szansę" na utrzymanie umowy. Zastrzeżenie warunku polegającego na spełnieniu świadczenia jest dopuszczalne w jednostronnej czynności prawnej obejmującej wypowiedzenie umowy kredytu.