Postanowienie SN z dnia 30 maja 2025 r., sygn. V KK 537/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Stanisław Stankiewicz
w sprawie A. M.
skazanego z art.177 § 2 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 30 maja 2025 r.
na posiedzeniu bez udziału stron,
wniosku obrońców skazanego o wyłączenie sędziego Sądu Najwyższego Małgorzaty Bednarek od udziału w sprawie kasacyjnej o sygn. akt V KK 537/24,
na podstawie art. 41 § 1 k.p.k. a contrario w zw. z art. 42 § 1 i 4 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Do Sądu Najwyższego wniesiona została kasacja obrońców skazanego A. M. (adw. T. W. i adw. B. B.) od wyroku Sądu Okręgowego w Płocku z dnia 10 kwietnia 2024 r., sygn. akt V Ka 790/22, utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Żyrardowie z dnia 24 czerwca 2022 r., sygn. akt II K 320/20. Sprawę zarejestrowano pod sygn. akt V KK 537/24.
W dniu 3 lutego 2025 r. wpłynął wniosek obrońców o wyłączenie od orzekania w przedmiotowej sprawie kasacyjnej SSN Małgorzaty Bednarek, na podstawie art. 41 § 1 k.p.k., z uwagi na uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności. W ocenie obrońców owe wątpliwości wynikają przede wszystkim z okoliczności powołania SSN Małgorzaty Bednarek w procedurze nominacyjnej prowadzonej przed Krajową Radą Sądownictwa w wadliwym składzie, ukształtowanym na podstawie ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw. We wniosku zwrócono również uwagę, że „SSN Małgorzata Bednarek została pierwotnie powołania na stanowisko sędziego w Izbie Dyscyplinarnej, która była organem powiązanym administracyjnie z Sądem Najwyższym, jednak sama nie miała statusu sądu w rozumieniu konstytucyjnym”, zaś „Pierwszy Prezes SN dokonał przeniesienia osób orzekających dotychczas w Izbie Dyscyplinarnej, za jego zgodą, do jednej z Izb Sądu Najwyższego”. W uzasadnieniu obrońcy wskazali na uchwałę składu połączonych Izb Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych SN z dnia 23 stycznia 2020 r., podkreślając jej znaczenie, jako zasady prawnej, co do wykładni bezwzględnego charakteru przyczyny odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. (związania każdego składu SN ww. uchwałą), a także odwoływali się do orzecznictwa Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego i TSUE. Zdaniem wnioskodawców „stanowiska Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w kwestii statusu prawnego KRS nadanego jej na podstawie ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. sprowadzają się do stwierdzenia, że ponieważ w toku wyłaniania sędziów przez tzw. neo-KRS dochodzi do rażącego naruszenia art. 179 Konstytucji, to żaden sędzia (neo-sędzia) wybrany przez KRS (neo-KRS) nie może być uznany za niezawisłego i bezstronnego”, zaś w tej sytuacji „SSN Małgorzata Bednarek, która została wybrana przez KRS (neo-KRS) do rozpoznania przedmiotowej sprawy nie rozpozna jej w sposób niezawisły i bezstronny, skoro jej decyzje procesowe uzależnione są od wpływu sił politycznych”.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
