Wyrok NSA z dnia 4 grudnia 2024 r., sygn. III FSK 534/24
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska, po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2024 r., sygn. akt III SA/Wa 2042/23 w sprawie ze skargi H. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 10 lipca 2023 r., nr 1401-IEW4.4123.2.2023.12.MP w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 12 stycznia 2024 r., sygn. akt III SA/Wa 2042/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę H. B. (dalej: Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: Organ odwoławczy) z 10 lipca 2023 r., nr 1401-IEW4.4123.2.2023.12.MP, w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich.
Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (https://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.
Decyzją z 28 listopada 2022 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. orzekł o solidarnej odpowiedzialności Skarżącego jako byłego prezesa zarządu M. sp. z o.o. z siedzibą w W. wraz ze spółką za jej zaległość podatkową w podatku od towarów i usług za grudzień 2017 r. w kwocie 6.778,72 zł z odsetkami za zwłokę w kwocie 2.956,00 zł i kosztami postępowania egzekucyjnego w kwocie 482,14 zł.
Decyzja ta została utrzymana w mocy zaskarżoną decyzją Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 10 lipca 2023 r. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że zaległość podatkowa w VAT za grudzień 2017 r. wynika z zobowiązania podatkowego wykazanego w deklaracji VAT-7. Zobowiązanie to jest wymagalne (nieprzedawnione), zachowano też termin z art. 118 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.; dalej: O.p.). W momencie powstania zaległości podatkowej Skarżący był członkiem zarządu spółki (funkcję pełnił w okresie od 5 października 2017 r. do 15 lutego 2021 r.). Egzekucja wskazanej zaległości podatkowej z majątku spółki była bezskuteczna. W ocenie organu odwoławczego, w sprawie zachodziła przesłanka upadłościowa z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. z 2020 r. poz. 1228 ze zm.; dalej: p.u.n.), bowiem spółka nie wykonywała swoich wymagalnych zobowiązań z tytułu: podatku od towarów i usług za grudzień 2017 r., styczeń, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec 2018 r. (w łącznej kwocie należności głównej 198.148,92 zł) i podatku dochodowego od osób prawnych za lata 2017-2018 (w kwotach 60.525,45 zł i 75.120,00 zł, odpowiednio), a także z tytułu odsetek od niezapłaconych w terminie zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień i grudzień 2017 r. i miesiące od stycznia do czerwca 2018 r. (w kwocie 135.645,45 zł). Wskazane zaległości świadczyły o zaprzestaniu w sposób trwały regulowania przez podmiot wymagalnych zobowiązań - stała się niewypłacalna 22 listopada 2017 r., tj. trzy miesiące po terminie płatności drugiego z nieuregulowanych zobowiązań). Wniosku w przedmiocie ogłoszenia upadłości nie złożono.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
