Wyrok NSA z dnia 25 października 2024 r., sygn. II FSK 242/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia del. WSA Andrzej Melezini, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 25 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 4 listopada 2021 r., sygn. akt I SA/Go 289/21 w sprawie ze skargi Z. D. na decyzję Naczelnika Lubuskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 26 maja 2021 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Z. D. na rzecz Naczelnika Lubuskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Gorzowie Wielkopolskim kwotę 8100 (słownie: osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 listopada 2021 r. sygn. akt I SA/Go 289/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddali w całości skargę Z. D. (dalej jako "Skarżący") na decyzję Naczelnika Lubuskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Gorzowie Wielkopolskim (dalej jako "Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego") z dnia 26 maja 2021 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. (treść uzasadnienia ww. wyroku dostępna jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).
W skardze kasacyjnej Skarżący, reprezentowany przez adwokata, zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając mu na podstawie art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", naruszenie:
I) prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, poprzez:
1) naruszenie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.d.o.f.", w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) P.p.s.a., poprzez błędną wykładnię, a w konsekwencji - brak jego zastosowania (jego niezastosowanie) w przedmiotowej sprawie i odmowę Skarżącemu prawa do obniżenia przychodu za 2014 r. o koszty jego uzyskania w kwocie 268 845,66 zł, które Skarżący poniósł na nieruchomość, w której prowadził działalność gospodarczą (koszty ochrony i urządzenia ogrodu), koszty które poniósł Skarżący na zakup usług i leasing sprzętu medycznego, mimo że koszty te zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., stanowiły koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, gdyż dotyczyły wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Skarżącego, których poniesienie pozostawało w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwaniem przychodu z działalności gospodarczej Skarżącego - miały przyczynić się do powstania przychodów z działalności gospodarczej Skarżącego, w szczególności z C. (dalej także jako "C."), którego budowy i urządzania dotyczyły wskazywane - kwestionowane koszty;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
