Wyrok NSA z dnia 24 października 2024 r., sygn. III FSK 606/24
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 24 października 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Prokuratora Okręgowego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 stycznia 2024 r. sygn. akt I SA/Bd 619/23 w sprawie ze skargi Prokuratora Okręgowego w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z dnia 24 maja 2023 r. nr SKO-53-167/23 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z dnia 24 maja 2023 r. nr SKO-53-167/23.
Uzasadnienie
|III FSK 606/24 | |
| | |
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. akt I SA/Bd 619/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Prokuratora Okręgowego w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z dnia 24 maja 2023 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r.
Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wskazał, że kontroli została poddana decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z dnia 24 maja 2023 r. uchylająca w całości decyzję Wójta Gminy C. wydaną w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2016 r. i przekazująca mu sprawę do ponownego rozpatrzenia. Kolegium bowiem uznało, że organ I instancji nie wykazał, aby sporne grunty były funkcjonalnie związane z prowadzoną w 2016 r. przez P. S.A. działalnością gospodarczą. Nie wykazał też, aby stanowisko co do ich potencjalnego związku z działalnością gospodarczą miało racjonalne podstawy. W konsekwencji powyższego SKO uznało, że decyzja organu I instancji naruszała art. 122 i art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.; dalej; "O.p."), ponieważ organ I instancji oparł się na niepełnym materiale dowodowym, który nie dawał dostatecznych podstaw do zajęcia stanowiska przez pryzmat art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.; dalej: "u.p.o.l.") rozumiany w zgodzie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 24 lutego 2021 r., SK 39/19.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
