Wyrok NSA z dnia 29 sierpnia 2024 r., sygn. III FSK 1483/23
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Dalkowska, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 6 czerwca 2023 r. sygn. akt I SA/Bd 123/23 w sprawie ze skargi W. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 stycznia 2023 r. nr 0401-IEW.4120.10.2022 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
|III FSK 1483/23 | |
| | |
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 czerwca 2023 r., sygn. akt I SA/Bd 123/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę W. L. (dalej jako: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 stycznia 2023 r. w przedmiocie solidarnej odpowiedzialności członka zarządu spółki za zaległości podatkowe.
Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu stwierdził, że spór w przedmiotowej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia czy organ zasadnie uznał, że skarżący ponosi wraz C. Spółki z o.o. (poprzednia nazwa: L. Spółka z o.o.) z siedzibą w T., solidarną odpowiedzialność jako członek zarządu tej Spółki, za zaległości w podatku dochodowym od osób prawnych za 2016 r. oraz kwoty należnych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za miesiące od marca 2017 r. do czerwca 2017 r. wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami postępowania egzekucyjnego.
Po przywołaniu uregulowań zawartych w art. 116 z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.), dalej: "O.p.". WSA w Bydgoszczy stwierdził, że z zaskarżonej decyzji oraz zebranego materiału dowodowego wynika, że skarżący był członkiem zarządu C. Spółka z o.o. na podstawie uchwały nr [...] Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z [...]. Uchwałą tą odwołano W. A. ze stanowiska prezesa zarządu L. Spółka z o. o. (poprzednia nazwa) i powołano na prezesa Spółki W. L. Powyższe potwierdziło postanowienie Sądu Rejonowego w T. VII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z 9 grudnia 2013 r. sygn. akt [...]. Sąd pierwszej instancji stwierdził również, że w toku postępowania egzekucyjnego organ podejmował szereg czynności w celu wyegzekwowania należności, lecz nie przyniosły one pozytywnych rezultatów. Ostatecznie skarżący jako członek zarządu Spółki C. oświadczył, że Spółka nie posiada majątku. W konsekwencji organ prawidłowo uznał, że została spełniona przesłanka bezskuteczności egzekucji. Organ także wykazał istnienie podstaw do ogłoszenia upadłości Spółki. W przedmiotowej sprawie zaistniała wynikająca z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1520 ze zm.), dalej: "u.p.u." przesłanka utraty przez dłużnika zdolności do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, bowiem Spółka nie regulowała zobowiązań pieniężnych powyżej 3 miesięcy. Stwierdził, że w rozpatrywanej sprawie organ ustalił (co nie było kwestionowane w skardze), że Spółka nie uregulowała m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłaconych wynagrodzeń za miesiące od maja 2016 r. do grudnia 2016 r. i od stycznia 2017 r. do lipca 2017 r. W związku z tym rację ma organ I instancji, że dokonana analiza daje podstawy do stwierdzenia, iż wniosek o ogłoszenie upadłości powinien być złożony przez Spółkę do 21 października 2016 r. Następnie WSA w Bydgoszczy podkreślił, że nie budziło wątpliwości, że skarżący nie złożył w terminie wniosku o upadłość, albowiem z akt sprawy wynika, że wniosek o ogłoszenie upadłości został złożony dopiero w dniu 28 sierpnia 2017 r. Natomiast w dniu [...] sygn. akt [...] Sąd Rejonowy w T. V Wydział Gospodarczy wydał postanowienie o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości Spółki C., stwierdzając, że majątek Spółki nie wystarczy nawet na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego. Zdaniem sądu pierwszej instancji wniosek ten należało uznać jako spóźniony, a nadto zauważył, że skarżący nie wykazał, aby spóźnienie w zgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości Spółki nastąpiło bez jego winy. Sąd ten podkreślił także, że skarżący nie wykazał mienia Spółki, z którego egzekucja umożliwiłaby zaspokojenie zaległości podatkowych Spółki w znacznej części. Końcowo WSA w Bydgoszczy dodał, że nie doszło w sprawie do przedawnienia wydania decyzji w przedmiocie odpowiedzialności osoby trzeciej. Wskazał, że pięcioletni termin przedawnienia przedmiotowej zaległości podatkowej oraz zaległości z tytułu odsetek za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych upłynąłby, co do zasady 31 grudnia 2022 r. Decyzja Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w T. w przedmiocie odpowiedzialności za zobowiązania C. Spółka z o.o. w tym podatku została wydana 14 października 2022 r. i doręczona skarżącemu 21 października 2022 r. Wyrok ten w całości dostępny jest na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl (CBOSA).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
