Wyrok SN z dnia 5 marca 2025 r., sygn. II CSKP 308/23

Istota problemu

Główny problem prawny dotyczył kwalifikacji prawnej umowy kredytu w walucie obcej oraz zastosowania przepisów o klauzulach abuzywnych do kredytu walutowego (dewizowego). Powodowie, którzy zawarli z bankiem umowę o kredyt dewizowy w CHF, kwestionowali ważność umowy, zarzucając abuzywność postanowień dotyczących wypłaty pierwszej transzy w złotych oraz brak odpowiedniego poinformowania o ryzyku walutowym. Problem sprowadzał się do rozróżnienia między kredytem walutowym (dewizowym) a kredytami denominowanymi lub indeksowanymi do waluty obcej oraz ustalenia, czy do kredytów walutowych można stosować te same zasady kontroli abuzywności co do kredytów denominowanych/indeksowanych.

Rozstrzygnięcie

Sąd Najwyższy potwierdził rozstrzygnięcie sądów niższych instancji i oddalił skargę kasacyjną. Sąd uznał, że w sprawie miał miejsce kredyt walutowy (dewizowy) z fakultatywną opcją denominacji, który diametralnie różni się od kredytów indeksowanych i denominowanych. Podkreślił, że w przypadku kredytu dewizowego strony od początku są świadome swoich praw i obowiązków - kredytobiorca musi zwrócić bankowi taką ilość środków w walucie obcej, którą uzyskał na podstawie umowy. Sąd wskazał, że nie można twierdzić, iż kredytobiorca jest narażony na wahania kursowe ukryte w niezrozumiałych klauzulach przeliczeniowych, gdyż w kredycie walutowym wahania kursowe stanowią naturalne ryzyko tego rodzaju umowy, podobnie jak inflacja czy deflacja w kredycie złotowym. Sąd stwierdził również, że strony uzgodniły indywidualnie kwestię wypłaty pierwszej transzy kredytu, co wyłącza kontrolę abuzywności związanych z tym postanowień.